Μη Ετεροειδή, Αντιφλεγμονώδη Φάρμακα και Καρδιαγγειακός Κίνδυνος

Περίληψη

Τα μη στεροειδη, αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) είναι μια μεγάλη κατηγορία φαρμάκων που έχουν ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά και που χρησιμοποιούνται εδώ και πολλές δεκαετίες, με πρώτη την ασπιρίνη, για την αντιφλεγμονώδη, αντιπυρετηαι και παυσίπονη δράση τους. Η ανακάλυψη του μηχανισμού δράσης τους από τον Vane το 1971, έδωσε την ευκαιρία για την περαιτέρω εξήγηση των ανεπιθύμητων ενεργειών, ενώ βοήθησε και στην παραγωγή νέων φαρμακευτικών ουσιών, που καταστέλλουν επιλεκτικά τις παραγό- μενες κατά τη διάρκεια της φλεγμονώδους εξεργασίας προσταγλανδίνες, τους λεγάμενους COX-2 αναστολείς. Η χρήση των ΜΣΑΦ, οι ενδείξεις και ο τρόπος χορήγησής τους, έχει επεκταθεί σε όλο και περισσότερες παθήσεις και σε πολλές ιατρικές ειδικότητες. Η ταυτόχρονη χορήγηση πλέον του ενός ΜΣΑΦ όχι μόνο δεν αυξάνει την αποτελεσματικότητα αυτών των φαρμάκων, αλλά αντίθετα αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης ανεπιθύμητων ενεργειών και μάλιστα βαρύτερων εκείνων που παρουσιάζονται από τη χορήγηση μόνο του ενός. Η εμφάνιση τα τελευταία χρόνια των αναστολέων της COX-2 ανπφλεγμονωδών φαρμάκων βοήθησε στην αποφυγή ορισμένων ανεπιθύμητων ενεργειών, ωστόσο άνοιξε τη συζήτηση για την επίδρασή τους ή όχι στο καρδιαγγειακό σύστημα.