Η φυσικοθεραπεία στην εγκεφαλική παράλυση

Περίληψη

Εισαγωγή: Η εγκεφαλική παράλυση (ΕΠ) αποτελεί την κύρια αιτία της παιδικής αναπηρίας. Η ανομοιογένεια και η πολυμορφία της κλινικής της εικόνα καθιστά την αποκατάσταση της αρκετά δύσκολη και σύνθετη. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να περιγράψει τις φυσικοθεραπευτικές προσεγγίσεις και πρακτικές που χρησιμοποιούνται σήμερα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της ΕΠ. Υλικό και Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε ανασκόπηση της βιβλιογραφίας και αναζήτηση στις διεθνείς βάσεις δεδομένων PubMed, Google Scholar, Medscape, Elsevier, NICE guidelines, American Academy of Pediatrics, Scientific Research Publishing. Τα άρθρα που επιλέχτηκαν είναι δημοσιευμένα από το 2001 μέχρι το 2019 και είναι γραμμένα στην Αγγλική και Ελληνική γλώσσα. Σύμφωνα με τα κριτήρια συμπεριελήφθησαν 39 δημοσιεύσεις. Αποτελέσματα: Οι νευροεξελικτικές προσεγγίσεις επηρεασμένες από την θεωρία της νευροωρίμανσης, αποτέλεσαν την πρώτη μορφή φυσικοθεραπευτικής παρέμβασης για παιδιά με ΕΠ. Η ανάπτυξη της θεωρίας των δυναμικών συστημάτων οδήγησε στη δημιουργία μιας πιο σύγχρονης προσέγγισης, της λειτουργικής προσέγγισης και ανάγκασε άλλες μεθόδους να προσαρμοστούν στα νέα επιστημονικά δεδομένα αποκατάστασης της ΕΠ. Τα τελευταία χρόνια στο προσκήνιο της αποκατάστασης των παιδιών με ΕΠ είναι η εκλεκτική προσέγγιση, όπου ο φυσικοθεραπευτής συνδυάζει γνώσεις διαφορετικών μεθόδων και προσεγγίσεων. Η μυϊκή ενδυνάμωση, η θεραπευτική κολύμβηση, η χρήση κνημοποδικών ναρθήκων, ορθοστατών και εργαλείων αξιολόγησης-ταξινόμησης της ΕΠ, συμβάλουν σημαντικά στη φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση της. Συμπεράσματα: Οι νευροεξελικτικές προσεγγίσεις, η λειτουργική και η εκλεκτική προσέγγιση, αποτελούν τις μορφές φυσικοθεραπευτικής παρέμβασης της ΕΠ μέχρι σήμερα. Τα τελευταία χρόνια η αποκατάσταση της ΕΠ επεκτάθηκε και σε άλλους τομείς που συμβάλουν σημαντικά στη φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση της.