Διαγνωστική προσπέλαση ασθενών με πιθανή ιογενή μυοκαρδίτιδα

Περίληψη

Η μυοκαρδίτιδα παραμένει ακόμα και στην σημερινή εποχή μία νόσος που εμφανίζεται συχνά σε άτομα νεαρής και μέσης ηλικίας αλλά δυστυχώς η διάγνωση της επιβεβαιώνεται αρκετά δύσκολα. Η διάγνωση της ιογενούς μυοκαρδίτιδας αποτελεί πρόκληση καθώς τα διαγνωστικά μέσα που χρησιμοποιούνταν μέχρι πρόσφατα στερούνταν υψηλής ευαισθησίας και ειδικότητας. Η ορθή λήψη ιστορικού, η λεπτομερής κλινική εξέταση, οι αιματολογικές και ορολογικές εξετάσεις, το ηλεκτροκαρδιογράφημα και οι απεικονιστικές εξετάσεις συμπεριλαμβανομένων του υπερηχοκαρδιογραφήματος και της μαγνητικής τομογραφίας καρδιάς συνέβαλαν έως τώρα στην διαγνωστική προσπέλαση των ασθενών με πιθανή μυοκαρδίτιδα. Όμως η εισαγωγή νέων ανοσοϊστοχημικών και μοριακών τεχνικών στην διαγνωστική προσπέλαση των ασθενών με πιθανή μυοκαρδίτιδα βοηθά σημαντικά όχι μόνο στην ακριβή διάγνωση αλλά και στο καθορισμό θεραπευτικού πλάνου με βάση την ακριβή αιτιολογία της μυοκαρδίτιδας. Παρόλα αυτά η διενέργεια ενδομυοκαρδιακής βιοψίας και η εφαρμογή των παραπάνω τεχνικών απαιτούν υψηλό βαθμό εξειδίκευσης και εμπειρίας. Επίσης σημαντικά ερωτήματα παραμένουν ιδίως σχετικά με το ποιοι ασθενείς και σε ποιο βαθμό ωφελούνται από την ανοσοκατασταλτική θεραπεία. Περισσότερη έρευνα χρειάζεται επίσης στο πεδίο της στοχευμένης θεραπείας της ιογενούς μυοκαρδίτιδας. Είναι φανερό ότι προκειμένου να επιτευχθεί αποτελεσματική θεραπεία των περιπτώσεων μυοκαρδίτιδας, θα πρέπει η ιατρική επιστήμη να αναλύσει και να κατανοήσει πλήρως τις παθοφυσιολογικές οδούς που ενεργοποιούνται κατά την διαδρομή μιας μυοκαρδίτιδας.