Εκτίμηση των γνώσεων των νοσηλευτών στην αναγνώριση και τη διαχείριση των ρυθμών ανακοπής

Περίληψη

Εισαγωγή: Η καρδιακή ανακοπή αποτελεί την κυριότερη αιτία θνησιμότητας παγκοσμίως. Η γνώση των ρυθμών ανακοπής από τους επαγγελματίες υγείας είναι ιδιαίτερα σημαντική για την έγκαιρη αναγνώριση και τη σωστή αντιμετώπισή τους.
Σκοπός: Η διερεύνηση των γνώσεων των νοσηλευτών σχετικά με τους ρυθμούς ανακοπής, καθώς και οι πιθανοί παράγοντες που επηρεάζουν τις γνώσεις αυτές.
Υλικό και Μέθοδος: Διεξήχθη μια συγχρονική μελέτη σε 4 νοσοκομεία του νομού Αττικής κατά το χρονικό διάστημα Ιούλιος - Σεπτέμβριος 2019. Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 184 νοσηλευτές. Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με ειδικά διαμορφωμένο αυτοσυμπληρούμενο ερωτηματολόγιο, το οποίο συμπληρώθηκε εθελοντικά από τους συμμετέχοντες. Ως ικανοποιητικό επίπεδο γνώσεων ορίσθηκε η σωστή απάντηση τουλάχιστον 12 ερωτήσεων από τις 16 συνολικά (ποσοστό 75%). Πραγματοποιήθηκε περιγραφική στατιστική μελέτη συσχετίσεων με μη παραμετρικές δοκιμασίες (δοκιμασία χ2, Mann-Whitney, Kruskal-Wallis και Spearman) και λογιστική παλινδρόμηση με εξαρτημένη μεταβλητή το επίπεδο γνώσεων των νοσηλευτών (SPSS v.24, p≤0,05).
Αποτελέσματα: Ικανοποιητικό επίπεδο γνώσεων στους ρυθμούς ανακοπής είχε το 25% των συμμετεχόντων. Το επίπεδο γνώσεων διέφερε σημαντικά ανάλογα με τη σχολή απόκτησης του βασικού πτυχίου (p=0,046), το τμήμα εργασίας (p=0,05), τη συχνότητα παρακολούθησης του συνεχούς καρδιογράφηματος των ασθενών (p<0,001) και το επίπεδο αυτοαξιολόγησης της ικανότητας αναγνώρισης και αντιμετώπισης των ρυθμών ανακοπής (p<0,001). Στην πολυμεταβλητή λογιστική παλινδρόμηση, βρέθηκε ότι οι νοσηλευτές που σπάνια παρακολουθούν το καρδιογράφημα των ασθενών είχαν 95,2% μικρότερη πιθανότητα να έχουν ικανοποιητικό επίπεδο γνώσεων σε σχέση με εκείνους που το παρακολουθούσαν καθημερινά (OR:0,048, 95%CI: 0,005–0,417, p=0,006).
Συμπεράσματα: Το επίπεδο των νοσηλευτών στην αναγνώριση και αντιμετώπιση των ρυθμών ανακοπής ήταν χαμηλό. Συνεπώς, υπάρχει ανάγκη για συστηματική και συνεχή εκπαίδευση των νοσηλευτών στους ρυθμούς ανακοπής.