Θεωρητική προσέγγιση της διαφοράς της ενσυναίσθησης ανάμεσα στα δύο φύλα

Περίληψη

Η ενσυναίσθηση με την έννοια της κατανόησης των συναισθημάτων, των σκέψεων και της συμπεριφοράς ενός άλλου ανθρώπου θεωρείται θεμελιώδης στη θεραπευτική σχέση στο περιβάλλον φροντίδας υγείας. Η έρευνα για την ενσυναίσθηση μέχρι σήμερα έχει δείξει διαφορές ανάμεσα στους επαγγελματίες υγείας με κυριότερο στοιχείο τις διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα. Σκοπός αυτού του άρθρου είναι η μελέτη των διαφορών του φύλου μέσα από τη θεωρητική, φιλοσοφική πλευρά και την εξήγηση αυτού του φαινομένου μέσα από διάφορες θεωρίες και υποθέσεις οι οποίες δίνουν τη δική τους ξεχωριστή ερμηνεία. Η μελέτη έγινε με βάση τα στερεότυπα των ρόλων ανάμεσα στα δύο φύλα, την εξελικτική θεωρία της γονικής επένδυσης, τις διαφορές φύλου από κοινωνιολογικής και ψυχοδυναμικής άποψης, την ηθική και δεοντολογική διάσταση του θέματος, τη συναισθηματική ενσυναίσθηση και τη Νευρο-βιολογική βάσης της Ενσυναίσθησης. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι προσδοκίες της κοινωνίας ρυθμίζουν σε μεγάλο βαθμό τη συμπεριφορά και τους ρόλους των δύο φύλων με τις γυναίκες να αναμένεται και ενδεχομένως να εκφράζουν ψηλότερα επίπεδα ενσυναίσθησης σε σχέση με τους άνδρες. Σύμφωνα με άλλες θεωρίες η διαφορά υποστηρίζεται στη βάση του μητρικού ενστίκτου και στο γεγονός ότι οι μητέρες αναμένεται να αναπτύξουν δεξιότητες συναισθηματικής αντιληπτικότητας για να είναι σε θέση να αντιλαμβάνονται τα συναισθήματα και τις ανάγκες των απογόνων τους ώστε να διασφαλίσουν την επιβίωσή τους. Ο παραδοσιακός ρόλος της γυναίκας όσον αφορά τη φροντίδα και η ηθική που διαμορφώνεται γύρω από αυτόν, καθώς και η άποψη ότι οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερη αντιληπτικότητα των συναισθημάτων και είναι σε μεγαλύτερο βαθμό δεκτικές συναισθηματικών μηνυμάτων τις βοηθά να προσφέρουν μεγαλύτερη συναισθηματική υποστήριξη από τους άντρες, να έχουν πιο ανθρώπινη συμπεριφορά και μεγαλύτερη κοινωνική ευαισθησία. Πιο πρόσφατες μελέτες αποδίδουν τις διαφορές φύλου σε νευρο-βιολογικούς παράγοντες και παρουσιάζουν ενδείξεις ότι η διαφορετικότητα των φύλων όσον αφορά την ενσυναίσθηση έχει φυλογενετική και οντολογική βιολογική βάση και δεν είναι απόλυτα προϊόν πολιτισμικών συνισταμένων που καθορίζονται από την κοινωνικοποίηση. Συμπερασματικά θα πρέπει να τονιστεί ότι η μελέτη του θέματος χρειάζεται να ενισχυθεί με περισσότερους και ίσως πιο εξεζητημένους τρόπους διερεύνησης ώστε η επιστημονική κοινότητα να είναι σε θέση να εξάγει ασφαλή συμπεράσματα για τις διαφορές φύλου και αν αυτές οι διαφορές θα συνεχίσουν να υφίστανται ή αν θα εκλείψουν μέσα στο χρόνο.