Ενεργοποίηση των Ικανοτήτων των Νοσηλευτών στο Χώρο της Επείγουσας και Εντατικής Φροντίδας

Περίληψη

Η σπουδαιότητα ιης ενεργοποίησης των ικανοτήτων του προσωπικού μέσα σε κάθε οργανισμό υγείας είναι εξαιρετικής σημασίας, καθώς συνδέεται άμεσα με την απόδοση, την παραγωγικότητα και την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών. Η κινητοποίηση της εργασιακής συμπεριφοράς αποτελεί μια σύνθετη και περίπλοκη διαδικασία με την οποία έχουν ασχοληθεί ερευνητές από διάφορους χώρους, διατυπώνοντας διάφορες θεωρητικές προσεγγίσεις. Η περίπτωση της Νοσηλευτικής αποτελεί ένα προκλητικό πεδίο εφαρμογής και ελέγχου των επιστημονικών θεωριών των κινήτρων εργασίας λόγω της φύσης της νοσηλευτικής εργασίας και των ιδιαιτεροτήτων του νοσηλευτικού επαγγέλματος. Ο φόρτος εργασίας, η μειωμένη αναγνώριση του νοσηλευτικού έργου, η έλλειψη ελευθερίας και αυτονομίας, οι χαμηλές αμοιβές και η έλλειψη αξιόπιστης αξιολόγησης και συντονισμού των υπηρεσιών, επιδρούν αρνητικά στην ψυχολογία των νοσηλευτών, δημιουργώντας αισθήματα κυνισμού και αδιαφορίας, απώλεια κινήτρων, ενθουσιασμού και ενδιαφέροντος. Μολονότι οι επιπτώσεις των δυσμενών εργασιακών συνθηκών είναι αυτές που χαρακτηρίζουν κυρίως το νοσηλευτικό επάγγελμα και λιγότερο το χώρο ή το τμήμα εργασίας, τα προβλήματα μπορεί να εμφανίζονται σε διαφορετικό βαθμό ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες που χαρακτηρίζουν τη φύση και το είδος της εργασίας των νοσηλευτών σε εξειδικευμένα τμήματα, όπως για παράδειγμα στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας ή στα Τμήματα των Επειγόντων Περιστατικών.
Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι η σύντομη αναφορά στις mo βασικές επιστημονητές, θεωρητικές προσεγγίσεις των κινήτρων εργασίας και ο προσδιορισμός των παραγόντων που παρεμποδίζουν την εκδήλωση των ικανοτήτων του νοσηλευτικού προσωπικού που εργάζεται στο χώρο της Επείγουσας και Εντατικής Φροντίδας. Παρ' όλο που δεν υπάρχουν καθολικές απαντήσεις σχετικά με το πώς φθάνει στο υψηλότερο επίπεδο απόδοσης ο κάθε νοσηλευτής, σε κάθε χρονική στιγμή και σε κάθε διαφορετική κατάσταση, βάσει των θεωριών των κινήτρων επι- χειρείται η διατύπωση προτάσεων που μπορούν να εφαρμοστούν εντός ή εκτός του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου, συμβάλλοντας στην πλήρη ανάπτυξη των δυνατοτήτων του προσωπικού και στην κινητοποίησή του.