Η παιδική κακοποίηση σε συνθήκες οικονομικής κρίσης. Περιπτωσιολογική μελέτη της Πάτρας

Περίληψη

Εισαγωγή: Το φαινόμενο της παιδικής κακοποίησης αποτελεί σημαντικότατο παράγοντα κοινωνικής παθογένειας επηρεάζοντας συμπεριφορές και στάσεις που μεγεθύνονται σε περιόδους οικονομικής κρίσης. Σκοπός: Η ανάδειξη του προφίλ του κακοποιημένου ανηλίκου, η διερεύνηση του τύπου κακοποίησης και των επιβαρυντικών παραγόντων αυτής καθώς και η επισήμανση των ελλειμμάτων του συστήματος υγείας στο κεντρικό αλλά και στο περιφερειακό επίπεδο του Δήμου Πατρέων. Υλικό και Μέθοδος: Το δείγμα αποτέλεσαν 148 καταγγελίες, επί συνόλου 209, από το αρχείο της Ο.Π.Α. του Δήμου Πατρέων από το 2012 έως 31/8/2016. Η ανάλυση των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με το IBM SPSS 20.0. Αποτελέσματα: Το 54,73% των ανηλίκων που κακοποιούνται είναι αγόρια, το 58,9% παρακολουθεί κανονικό σχολείο και το 65,3% είναι μαθητές Δημοτικού. Η πλειοψηφία (61,9%) ζει με τον έναν γονέα. Η παραμέληση είναι o πιο συχνός τύπος κακοποίησης (61,5%) με δεύτερο την σωματική (25%). Το 61,6% των οικογενειών των παιδιών έχουν χαμηλά εισοδήματα και κατοικούν στο Νότιο Διαμέρισμα της πόλης με το σχεδόν 30% να διαβιώνει σε κακές - επικίνδυνες συνθήκες. Το 71% από τις μητέρες και το 39,4% από τους πατέρες είναι άνεργοι. Το 50,5% των παιδιών που έχουν υποστεί παραμέληση ή/και εγκατάλειψη και το 40% σωματική ή/και σεξουαλική κακοποίηση διαμένουν στο νότιο δημοτικό διαμέρισμα των Πατρών, ενώ το 40% των ανηλίκων που έχουν υποστεί ψυχική κακοποίηση ζουν στο αρκτικό. Συμπεράσματα: Η μελέτη μας έδειξε ότι η παιδική κακοποίηση και ιδιαίτερα η παραμέληση σχετίζεται με το χαμηλό κοινωνικοοικονομικό προφίλ της οικογένειας, ενώ η ψυχική κακοποίηση συναντάται σε μεσαία και υψηλά κοινωνικοοικονομικά νοικοκυριά. Διαπιστώθηκε αλλαγή του τύπου της κακοποίησης, καθώς και η άμεση σχέση της ανεργίας, του μορφωτικού επιπέδου και των συνθηκών διαβίωσης της οικογένειας του παιδιού.