Ισομετρική άσκηση και χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια

Περίληψη

Η άσκηση αντίστασης αποτελεί σημαντικό μέρος όλων των προγραμμάτων αποκατάστασης ασθενών με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια. Από τα είδη ασκήσεων αντίστασης αυτό που κυρίως εφαρμόζεται είναι η ισοτονική άσκηση, ενώ αντιθέτως η ισομετρική δεν χρησιμοποιείται σε μεγάλο βαθμό αν και επηρεάζει την καθημερινότητα των ασθενών οι οποίοι προσπαθώντας να αυτοεξυπηρετηθούν (μετακίνηση, βάδιση, άρση αντικειμένων) συσπούν ισομετρικά τους μυς στην περιφέρεια λόγω μειωμένης καρδιαγγειακής αντοχής. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας ανασκόπησης ήταν να παρουσιάσει τα δεδομένα τα οποία υπάρχουν μέχρι σήμερα για την ισομετρική άσκηση στους καρδιαγγειακούς ασθενείς και να εξετάσει τη σημασία που έχει η εφαρμογή αυτού του είδους άσκησης στα προγράμματα αποκατάστασης στα πλαίσια αφενός μεν της αξιολόγησης και αφετέρου της θεραπευτικής παρέμβασης. Υλικό - Μέθοδος: Η μεθοδολογία η οποία ακολουθήθηκε περιελάμβανε αναζήτηση ερευνητικών μελετών και ανασκοπήσεων από διεθνείς βάσεις δεδομένων (Pubmed, Medline, Scopus) σχετικά με τις επιδράσεις της ισομετρικής άσκησης σε ασθενείς με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια. Η πορεία και η εξέλιξη των μελετών έχουν ιδιαίτερη σημασία στην παρούσα εργασία και για το λόγω αυτό η βιβλιογραφία αναφέρεται σε όλο το χρονικό φάσμα των τριών τελευταίων δεκαετιών, από το έτος 1985 έως το έτος 2012 με τις λέξεις κλειδιά που ακολουθούν. Αποτελέσματα: Στα προγράμματα αποκατάστασης ασθενών με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια, η άσκηση αντίστασης αν εφαρμοσθεί ισοτονικά συντελεί στη βελτίωση αιμοδυναμικών και λειτουργικών παραμέτρων. Αντίθετα, η άσκηση αντίστασης με ισομετρικού τύπου εφαρμογή, χρήζει περαιτέρω διερεύνησης καθόσον τα περισσότερα ευρήματα αφορούν αιμοδυναμικές διαταραχές. Τα στοιχεία τα οποία είναι ενθαρρυντικά για τα προγράμματα ισομετρικής άσκησης είναι λίγα και επομένως δεν μπορεί να προταθεί ευρέως ως ο ενδεικνυόμενος τρόπος άσκησης. Συμπεράσματα: Η ισομετρική άσκηση έχει σημαντική θέση στην αξιολόγηση ασθενών με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια, ενώ πρέπει να τεθούν «όρια» στην εφαρμογή της ως θεραπευτικό μέσο για την αποφυγή επιπλοκών.