Η τεκμηρίωση της Ενσυναίσθησης στους φοιτητές Νοσηλευτικής & άλλων Επιστημών Υγείας: Συστηματική Ανασκόπηση της βιβλιογραφίας

Περίληψη

Εισαγωγή: Η Ενσυναίσθηση είναι η ικανότητα της αντίληψης των συναισθημάτων και βιωμάτων του άλλου ατόμου και η δεξιότητα επικοινωνίας αυτής της συναισθηματικής αντιληπτικότητας στο άλλο άτομο. Η καλλιέργεια της έννοιας αυτής στους φοιτητές της Νοσηλευτικής και άλλων Επαγγελμάτων Υγείας είναι αναγκαία. Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η συστηματική ανασκόπηση ερευνητικών μελετών οι οποίες εξετάζουν τα επίπεδα Ενσυναίσθησης των Προπτυχιακών φοιτητών της Νοσηλευτικής και άλλων Επαγγελμάτων Υγείας. Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε συστηματική ανασκόπηση στις ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων MEDLINE και CINAHL και στη μηχανή αναζήτησης GOOGLE SCHOLAR. Βασική προϋπόθεση για την εισαγωγή ήταν μόνο πρωτογενείς μελέτες των οποίων το δείγμα ήταν φοιτητές Νοσηλευτικής ή άλλων Επαγγελμάτων Υγείας και η δημοσίευση να ήταν στην Αγγλική ή την Ελληνική γλώσσα, με χρονικό περιορισμό τα έτη 2008-2017. Αποτελέσματα: Από την ανασκόπηση προέκυψαν 17 άρθρα, τα οποία ικανοποιούσαν τα κριτήρια ένταξης. Τα αποτελέσματα των μελετών ταξινομήθηκαν σε 3 βασικές κατηγορίες, ήτοι α) Επίπεδα Ενσυναίσθησης των φοιτητών νοσηλευτικής (n=7 ), β) Συγκριτικές μελέτες για τα Eπίπεδα Ενσυναίσθησης μεταξύ των φοιτητών της Νοσηλευτικής & άλλων Επαγγελμάτων Υγείας (n= 6) και γ) Εκπαιδευτικά προγράμματα για την Βελτίωση & Ενίσχυση της Ενσυναίσθησης (n= 4 ). Τα αποτελέσματα είναι αρκετά αντιφατικά με ορισμένες μελέτες να δείχνουν ψηλά επίπεδα ενσυναίσθησης, άλλες να δείχνουν μείωση των επιπέδων με την εξέλιξη των σπουδών και ειδικότερα σε σχέση με την κλινική άσκηση, ενώ η σύγκριση μεταξύ των διαφόρων επιστημών υγείας φαίνεται να μην έχει μεγάλες διαφορές. Σε σχέση με τα εκπαιδευτικά προγράμματα μερικά είχαν σαν αποτέλεσμα την αύξηση των επιπέδων της ενσυναίσθησης και μερικά όχι. Συμπεράσματα: Η Ενσυναίσθηση παραμένει ένα πολυδιάστατο φαινόμενο, γι’ αυτό και ανάλογη θα πρέπει να είναι η αντιμετώπιση ειδικότερα όσον αφορά την εκπαίδευση, είτε στα πλαίσια του όλου εκπαιδευτικού προγράμματος θεωρητικού και κλινικού, είτε με την μορφή προγραμμάτων ενίσχυσης και βελτίωσης.