Η επίδραση της μονογονεϊκότητας στις κοινωνικές ανάγκες του μόνου γονέα

Περίληψη

Οι αλλαγές που συντελούνται στα κοινωνικοοικονομικά δρώμενα στη χώρα μας διαμορφώνουν και το περιβάλλον που βιώνουν οι μονογονεϊκές οικογένειες. H αντιμετώπιση των μονογονεϊκών οικογενειών ως παράγοντα οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, αποτελεί βασικό στόχο σε κράτος με κοινωνικό χαρακτήρα. Σκοπός: της παρούσης εργασίας ήταν η μελέτη του φαινομένου των μονογονεϊκών οικογενειών στην Ελλάδα και η επίδραση της μονογονεϊκότητας στις κοινωνικές ανάγκες του μόνου γονέα. Υλικό – Μέθοδος: Για την έρευνα χρησιμοποιήθηκε ειδικά διαμορφωμένο ανώνυμο ερωτηματολόγιο το οποίο δόθηκε σε τυχαίο δείγμα μονογονεϊκών οικογενειών με εξαρτώμενα παιδιά στα αστικά κέντρα και στην επαρχεία. Το δείγμα μελέτης αποτέλεσαν 206 μόνοι γονείς με εξαρτώμενα παιδιά. Η στατιστική ανάλυση πραγματοποιήθηκε με το στατιστικό πακέτο SPSS 16 (SPSS Inc, Chicago, IL). Αποτελέσματα: Από τους 206 συμμετέχοντες στη μελέτη, οι 181 ήταν γυναίκες και οι 25 άνδρες. Η μέση ηλικία των υπευθύνων των μονογονεϊκών οικογενειών ήταν 44 έτη ενώ το 41,7% είχε ένα παιδί και το 41,3% είχε 2 παιδιά. Ως προς το μορφωτικό επίπεδο των συμμετεχόντων, το 39,3% ήταν απόφοιτοι Λυκείου. Σχετικά με τις κοινωνικές ανάγκες, το 66,1% των μόνων γονέων εξέφρασαν ανάγκες ψυχολογικής στήριξης. Το 27,2% έχει απευθυνθεί στο κράτος για ψυχολογική στήριξη, το 20,9% έχει απευθυνθεί στην εκκλησία και το 18,0% έχει απευθυνθεί στις οργανώσεις. Το 32,5% των μόνων γονέων εξέφρασε ανάγκη για εργασία. Συμπεράσματα: Στις ελληνικές μονογονεϊκές οικογένειες παρατηρείται υψηλή ανάγκη ψυχολογικής στήριξης και εργασίας. Η ψυχολογική κατάσταση, όπως προκύπτει από την ζήτηση για ψυχολογική στήριξη των μόνων γονέων με εξαρτώμενα παιδιά και η έλλειψη εργασίας φαίνεται να σχετίζονται με την μορφή της μονογονεϊκότητας, την οικογενειακή κατάσταση, το μορφωτικό επίπεδο και τον τόπο διαμονής της μονογονεϊκής οικογένειας.