Κριτήρια της σύγχρονης αντιμετώπισης ασθενών με οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου που υποβάλλονται σε πρωτογενή αγγειοπλαστική. Μια αναδρομική μελέτη

Περίληψη

Τις τελευταίες δεκαετίες, ακρογωνιαίο λίθο της σύγχρονης αντιμετώπισης του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου αποτελεί η επείγουσα επαναιμάτωση του ισχαιμούντος μυοκαρδίου, με πρωτογενή αγγειοπλαστική. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η καταγραφή των χαρακτηριστικών των κριτηρίων επιλογής, της αντιμετώπισης με πρωτογενή αγγειοπλαστική και της έκβασης των ασθενών μετά από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Υλικό – Μέθοδος: Τον πληθυσμό της μελέτης αποτέλεσαν 209 ασθενείς οι οποίοι υποβλήθηκαν σε πρωτογενή αγγειοπλαστική μετά από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε φόρμα καταγραφής, η οποία διαμορφώθηκε σύμφωνα με τις ανάγκες της μελέτης. Η στατιστική ανάλυση έγινε με την χρήση του στατιστικού πακέτου SPSS ver.17. Αποτελέσματα: Τον πληθυσμό της μελέτης αποτέλεσαν 209 ασθενείς εκ των οποίων το 82,8% (n=173) ήταν άνδρες. Η μέση ηλικία του μελετώμενου πληθυσμού ήταν τα 58,8± 13,1 έτη. Τα εισαγωγικά κριτήρια διάγνωσης που οδήγησαν σε κλήση της ομάδας του αιμοδυναμικού εργαστηρίου για την διενέργεια της πρωτογενούς αγγειοπλαστικής, αφορούσαν, ως προς το κύριο ενόχλημα, το 76,1% (n=159) των ασθενών με προκάρδιο άλγος και το 23,9% με δύσπνοια. Σχετικά με τα εισαγωγικά διαγνωστικά ηλεκτροκαρδιογραφικά κριτήρια, στο 41,6% (n=87) των ασθενών διαγνώστηκε πρόσθιο οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου με ανάσπαση του ST διαστήματος (Segment Elevation Myocardial Infarction STEMI), στο 41,6% (n=87) κατώτερο STEMI, στο 7,7% (n=16) πλάγιο STEMI, και στο 2,4% (n=5) οπίσθιο STEMI. Με διαταραχές επαναπόλωσης χαρακτηρίστηκε το 6,7% (n=14)., ενώ καταπληξία εκδήλωσε το 4,3% (n=9). Κατά την ανίχνευση των καρδιακών βιοχημικών δεικτών, παρατηρήθηκε σημαντική αύξηση στις μέσες τιμές των αποτελεσμάτων του δείγματος που ελέγχθηκε κατά την εισαγωγή τους στο ΤΕΠ, όπως και περισσότερο αυξημένες στις δεύτερες μέσες τιμές που ελήφθησαν 4 ώρες μετά. Βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά ανάμεσα στους ασθενείς που προσήλθαν στο τμήμα των επειγόντων εντός ωραρίου λειτουργίας, σε σχέση με εκείνους που προσήλθαν εκτός ωραρίου, όσον αφορά στην έκβαση. Βρέθηκε επίσης στατιστικά σημαντική διαφορά ανάμεσα στους ασθενείς που εκδήλωσαν καταπληξία σε σχέση με εκείνους που παρέμειναν αιμοδυναμικά σταθεροί. Συμπεράσματα Για τη σωστή και έγκαιρη διάγνωση του οξέως εμφράγματος του μυοκαρδίου, είναι απαραίτητα τόσο τα κλινικά, όσο και τα ηλεκτροκαρδιογραφικά και βιοχημικά κριτήρια. Τα συγκεκριμένα κριτήρια συμβάλλουν στην ταχεία ενεργοποίηση της ομάδας του αιμοδυναμικού εργαστηρίου για την επίτευξη πρωτογενούς αγγειοπλαστικής και φαίνεται ότι η 24 ωρη διαθεσιμότητα των νοσοκομείων αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την πορεία της υγείας των ασθενών