Λειτουργική ανικανότητα ασθενών με αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, ισχαιμικής αιτιολογίας

Περίληψη

Το αγγειακό εγκεφαλικό (Α.Ε.Ε) επεισόδιο αποτελεί την τρίτη αιτία θανάτου και την πρώτη αιτία ανικανότητας στις αναπτυγμένες χώρες και συχνά περιγράφεται στη βιβλιογραφία ως μέγιστο παγκόσμιο πρόβλημα υγείας. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το Α.Ε.Ε ευθύνεται για περίπου 4.5 εκατομμύρια θανάτους ετησίως και 9 εκατομμύρια επιβιώσαντες, παγκοσμίως.. Σκοπός: Σκοπός της παρούσης εργασίας ήταν η ανασκόπηση της βιβλιογραφίας σχετικά με τις συνέπειες της λειτουργικής ανικανότητας που επιβάλει το Α.Ε.Ε στη ζωή των πασχόντων και η σύντομη περιγραφή των κλιμάκων αξιολόγησης της λειτουργικότητας των ασθενών με Α.Ε.Ε. Υλικό και μέθοδος: Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε περιελάμβανε αναζήτηση ανασκοπικών και ερευνητικών μελετών, κυρίως στην ηλεκτρονική βάση «pubmed» που αναφέρονταν στη λειτουργική ανικανότητα των ασθενών με Α.Ε.Ε., όπως επίσης και στις κλίμακες αξιολόγησης του λειτουργικού επιπέδου αυτών των ασθενών.  Αποτελέσματα: Παρά τις ακριβείς διαγνώσεις και τις νέες θεραπευτικές μεθόδους, το Α.Ε.Ε συνεχίζει να προκαλεί στην πλειοψηφία των ασθενών χρόνια λειτουργική ανικανότητα, η οποία επιφέρει σημαντικές αλλαγές μεταξύ του ασθενούς και του περιβάλλοντος του. Τα αποτελέσματα πρόσφατων ερευνών υποδεικνύουν, ότι η απώλεια της ανεξαρτησίας που βιώνουν οι επιβιώσαντες από Α.Ε.Ε έχει σημαντικές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής τους και είναι δυνατόν να οδηγεί σε οικογενειακή κρίση και κοινωνική απομόνωση. Επίσης, είναι ευρέως αποδεκτό, ότι η οικονομική επίπτωση του Α.Ε.Ε είναι ιδιαίτερη σημαντική, παγκοσμίως. Η αποκατάσταση της λειτουργικής ανικανότητας μετά το Α.Ε.Ε επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, εκ των οποίων, οι σπουδαιότεροι είναι η σοβαρότητα του επεισοδίου, ο βαθμός του νευρολογικού ελλείμματος και ο βαθμός κοινωνικής και οικογενειακής στήριξης. Στην κλινική πρακτική εφαρμόζονται πολλά εργαλεία μέτρησης, ικανά να αξιολογούν τη λειτουργική ικανότητα των ασθενών και άλλων σχετιζόμενων με αυτήν παραμέτρων καθότι έχει πλήρως τεκμηριωθεί, ότι η μέτρηση του λειτουργικού επιπέδου αποτελεί θέμα υψίστης σπουδαιότητας για την εκτίμηση της πορείας του ασθενή. Συμπεράσματα: Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, η αποκατάσταση του νευρολογικού ελλείμματος σε συνδυασμό με κατάλληλες θεραπευτικές παρεμβάσεις που εστιάζονται στα ψυχολογικά, οικογενειακά και κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς μετά την έξοδο από το νοσοκομείο, μπορούν να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους.