Ανασκόπηση πρόσφατων μελετών πάνω στη διάγνωση και θεραπεία του μη-μελανωματικού τύπου καρκίνου, με τη χρήση των μη επεμβατικών φασματοσκοπικών τεχνικών του φθορισμού και της ανάκλασης

Abstract

Τις τελευταίες δεκαετίες έχει αυξηθεί σημαντικά η ανάγκη για μη επεμβατικές τεχνικές διάγνωσης και θεραπείας στη Δερματολογία, με στόχο τη διάγνωση του μη μελανωματικού καρκίνου του δέρματος. Η τεχνολογική πρόοδος έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη διαφόρων αναλυτικών εργαλείων, επιτρέποντας την in vivo εξέταση του δέρματος. Ένα σημαντικό ρόλο στη δερματολογική διάγνωση και παρακολούθηση του μη μελανωματικού καρκίνου του δέρματος έχουν παίξει ελπιδοφόρες φασματοσκοπικές τεχνικές, όπως ο φθορισμός που επάγεται από laser και η διάχυτη ανάκλαση. Στα πλαίσια του Προγράμματος Αρχιμήδης ΙΙΙ του ΤΕΙ Αθήνας μελετάται η επίτευξη κατάλληλου φασματικού διαχωρισμού των διαφόρων βλαβών του δέρματος (π.χ. καλοήθεις, προκαρκινικές και καρκινικές αλλοιώσεις) με τις παραπάνω μεθόδους της Οπτικής Φασματοσκοπίας, προκειμένου να αναπτυχθεί ένα αποτελεσματικό σύστημα διάγνωσης, με δυνατότητα άμεσης εφαρμογής του στην ιατρική πράξη. Επιπλέον στόχος είναι η μελέτη της δοσιμετρίας της φωτοδυναμικής θεραπείας (PhotoDynamic Therapy, PDT) σε ασθενείς με καλοήθεις δερματοπάθειες, προκαρκινικές βλάβες και καρκινικές βλάβες, καθώς και η σύγκριση της PDT με παραδοσιακές θεραπευτικές μεθόδους, βάση ιστοπαθολογικών εξετάσεων. Σε αυτήν την εργασία γίνεται μια ανασκόπηση και επικαιροποίηση των γνώσεων πάνω στις δυο αυτές φασματοσκοπικές τεχνικές, ενώ συζητούνται νέα ερευνητικά αποτελέσματα και προτάσεις που έχουν δημοσιευτεί στη διεθνή βιβλιογραφία