Απόψεις γυναικολόγων και παιδιάτρων για το επάγγελμα του νοσηλευτή

Περίληψη

Στις τελευταίες δεκαετίες αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο η σημαντικότατα των σχέσεων μεταξύ γιατρών και νοσηλευτών για τη φροντίδα του ασθενή. Η ιατρική και η νοσηλευτική έχουν κοινούς στόχους και καμία δεν έχει την αποκλειστική κυριαρχία. Στόχος της παρούσας μελε'της είναι η καταγραφή των σχέσεων μεταξύ γιατρών-νοσηλευτών στα ελληνικά νοσοκομεία. Η έννοια των «καλών σχέσεων» περιγράφεται και από τις δυο πλευρές ως θετικός παράγοντας στην παροχή ποιοτικών υπηρεσιών φροντίδας. Το υλικό αποτέλεσαν οι απαντήσεις 122 γυναικολόγων και 47 παιδιάτρων από 13 νοσοκομεία των Αθηνών. Η ανάλυση έγινε με το test χ2. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι γιατροί, που δεν φημίζονται για τις καλές τους σχέσεις με τους συνεργάτες τους και περιγράφονται στα βιβλία «ως οι τελευταίοι απολυταρχικοί άρχοντες», εμπιστεύονται μεν στο νοσηλευτικό προσωπικό την φροντίδα των ασθενών, αλλά συνηθίζουν να τους συμπεριφέρονται σαν να είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται γΓ αυτούς και όχι για τον ασθενή. Συμπερασματικά, η συνεργασία γιατρού-νοσηλευτή πρέπει να επεκταθεί και να προφυλαχθεί, ώστε να δοθεί η ευκαιρία αναγνώρισης ευρύτερου φάσματος των αναγκών του ασθενή για παροχή ποιοτικών υπηρεσιών υγείας. Επιπλέον, ο νοσηλευτής πρέπει να εμπλακεί στη διαδικασία της λήψης αποφάσεων και ο γιατρός να πιστέψει ότι ο νοσηλευτής δεν σφετερίζεται την περιοχή δράσης του