Συγκριτική ανάλυση συστημάτων ταξινόμησης νοσηλευτικών διαγνώσεων στην κοινότητα και στην κατ’ οίκον νοσηλεία

Περίληψη

Ο καθορισμός της νοσηλευτικής διάγνωσης, των επακόλουθων νοσηλευτικών ενεργειών και η αξιολόγηση της έκβασης της φροντίδας είναι βασικές και απαραίτητες διαδικασίες στη Νοσηλευτική τόσο στην επιστήμη, όσο και στην εφαρμοσμένη κλινική πράξη. Είναι, επομένως, αναγκαίο η Νοσηλευτική να επισπεύσει την ανάπτυξη και εφαρμογή μιας σταθερής, κωδικοποιημένης και γενικά αποδεκτής ορολογίας που θα αντιπροσωπεύει το αντικείμενό της.
Η αναγνώριση αυτής της ανάγκης σε διεθνές επίπεδο πυροδότησε, σε πολλές χώρες, προσπάθειες για ανάπτυξη συστημάτων ταξινόμησης των νοσηλευτικών φαινομένων. Οι προσπάθειες αυτές περιλαμβάνουν: το σύστημα ταξινόμησης του Αμερικανικού Συνδέσμου Ταξινόμησης Νοσηλευτικών Διαγνώσεων (NANDA), το σύστημα ταξινόμησης της Omaha, τη Διεθνή Ταξινόμηση για τη Νοσηλευτική Πρακτική (ICNP) και το Σύστημα Ταξινόμησης Νοσηλευτικών Διαγνώσεων και Παρεμβάσεων στην Κατ’ Οίκον Νοσηλεία της Virginia Saba. Το τελευταίο φαίνεται να συγκεντρώνει τα περισσότερα πλεονεκτήματα έως τώρα. Το περιεχόμενο όλων των υπαρχόντων συστημάτων ταξινόμησης πρέπει να αναπτυχτεί περαιτέρω, όπως και η ίδια π Νοσηλευτική εξελίσσεται και αλλάζει. Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, θεωρείται απαραίτητη η συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσότερων νοσηλευτών, από πολλές χώρες και απο πολλούς τομείς δράσης. Η αποδοχή και εφαρμογή nS νοσηλευτικής διάγνωσης και κατ’ επέκταση της νοσηλευτικής διεργασίας, θα οδηγήσει στην εδραίωση της Νοσηλευτικής ως ανεξάρτητης, μοναδικής, πλήρους και σημαντικής επιστήμης και τέχνης