Οργάνωση και λειτουργία Γραφείων Στατιστικής των νοσοκομείων του Α' Πε.Σ.Υ.Π. Αττικής

Περίληψη

Σκοπός της παρούσας ερευνάς είναι η μελέτη του τρόπου οργάνωσης και λειτουργίας των Γραφείων Στατιστικής των νοσοκομείων του Α' Περιφερειακού Συστήματος Υγείας και Πρόνοιας (Πε.Σ.Υ Π.) Αττικής, καθώς και των πρακτικών και των απόψεων των ατόμων που τα στελεχώνουν.
Η έρευνα βασίστηκε σε επιτόπια μελέτη, που πραγματοποιήθηκε μέσω συνεντεύξεων με συμμετοχή των ερευνητών και χρησιμοποίηση ερωτηματολογίου. Η συλλογή των δεδομένων έγινε με μερικώς δομημένες συνεντεύξεις. Το δείγμα αποτέλεσαν τα Γραφεία Στατιστικής των νοσοκομείων του Α' Περιφερειακού Συστήματος Υγείας και Πρόνοιας (Πε.Σ.Υ.Π.) Αττικής.
Η διαχείριση των δεδομένων από τα νοσοκομεία του Α' Περιφερειακού Συστήματος Υγείας και Πρόνοιας (Πε.Σ.Υ.Π.) Αττικής, στηρίζεται αποκλειστικά σε οργανωτικές δομές των νοσοκομείων αυτών, χωρίς κανένα κεντρικό σχεδίασμά και οργάνωση. Στα περισσότερα νοσοκομεία τα Γ ραφεία Στατιστικής διαχειρίζονται αυτές τις πληροφορίες, ενώ στα άλλα δεν είναι οργανωμένη η διαχείρισή τους. Από τα 15 νοσοκομεία που υπάγονται στο Α' Περιφερειακό Σύστημα Υγείας και Πρόνοιας (Πε.Σ.Υ.Π.), μόλις το 1/3 διαθέτει ανάλογο γραφείο. Σημαντικές ελλείψεις διαπιστώθηκαν στην οργάνωση, την υποδομή, τη στελέχωση και επικοινωνία των γραφείων αυτών, στη μεθοδολογία και ποιότητα των διαδικασιών που ακολουθουν για τη συλλογή και επεξεργασία των στοιχείων, στη λειτουργική διασύνδεσή τους με τις αρμόδιες υπηρεσίες και τελικά στην αξιοπιστία των πληροφοριών που παρέχουν. Από τη διεθνή εμπειρία στη διαχείριση των πληροφοριών υγείας, προκύπτει ότι υπάρχουν οργανωμένα συστήματα συλλογής, επεξεργασίας, ανάλυσης, ταξινόμησης και κοινοποίησης των πληροφοριών αυτών. Στη χώρα μας, παρά την ιδιαίτερη έμφαση που δίνεται, μέσω του νέου Νόμου για την αναβάθμιση του Ε.Σ.Υ., στην καταγραφή και τεκμηρίωση των ακολουθούμενων πολιτικών και πρακτικών στον χώρο της υγείας, δεν υπάρχει το συγκεκριμένο θεσμικό και νομοθετικό πλαίσιο που καθορίζει και διασφαλίζει τη διαδικασία διαχείρισης των πληροφοριών υγείας από τα νοσοκομεία, δημιουργώντας έτσι μείζον πρόβλημα, στη διαμόρφωση πολιτικής, στον οργανωτικό σχεδίασμά και την αξιολόγηση