Παράγοντες κινδύνου επανεισαγωγής μετά από νοσηλεία για oξεία παρόξυνση χρονίας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας

Περίληψη

Οι παροξύνσεις της χρονίας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας (ΧΑΠ) είναι μια από τις κυριότερες αιτίες εισαγωγής των αρρώστων για νοσηλεία στο νοσοκομείο και έχουν μεγάλη επίδραση στο κόστος της φροντίδας υγείας, μολονότι οι παράγοντες που προκαλούν τις παροξύνσεις είναι σε μεγάλη έκταση άγνωστοι. ΣΚΟΠΟΣ Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να προσδιορίσει προγνωστικούς παράγοντες επανεισαγωγής στο νοσοκομείο μετά από νοσηλεία για παρόξυνση ΧΑΠ. ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ Πρόκειται για προοπτική μελέτη, η συλλογή των στοιχείων της οποίας πραγματοποιήθηκε μεταξύ Οκτωβρίου 2003 και Απριλίου 2005 σε αρρώστους με ΧΑΠ. Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν 72 ασθενείς, οι οποίοι νοσηλεύθηκαν για οξεία παρόξυνση ΧΑΠ στην Πνευμονολογική Κλινική Γενικού Νοσοκομείου της Αθήνας, μετά από αξιολόγησή τους στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του Νοσοκομείου. Συλλέχθηκαν στοιχεία για πιθανούς παράγοντες κινδύνου επανεισαγωγής, όπως η σχετιζόμενη με την υγεία ποιότητας ζωής, όπως μετρήθηκε με το ερωτηματολόγιο του St George, κλινικές μετρήσεις, όπως σπιρομέτρηση και αέρια αρτηριακού αίματος, και δημογραφικά χαρακτηριστικά των αρρώστων. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Οι 72 άρρωστοι ολοκλήρωσαν όλα τα στάδια παρακολούθησης της μελέτης. Καταγράφηκαν συνολικά 65 παροξύνσεις εντός ενός εξαμήνου από την αρχική τους νοσηλεία για παρόξυνση ΧΑΠ. Είκοσι οκτώ άρρωστοι (39%) χρειάστηκαν νοσηλεία λόγω παρόξυνσης τύπου Ι κατά Anthonisen, ενώ 6 (8,5%) απεβίωσαν. Η πολλαπλή λογιστική παλινδρόμηση έδειξε στατιστικά σημαντική σχέση μεταξύ της πιθανότητας επανεισαγωγής και της συνολικής βαθμολογίας του ερωτηματολογίου ποιότητας ζωής SGRQ (OR=1,06, 95% ΔΕ=1,01–1,11, Ρ=0,039). Η ηλικία και οι προηγούμενες εισαγωγές για παρόξυνση είχαν σημαντική συσχέτιση με τις επανεισαγωγές στη διμεταβλητή ανάλυση, αλλά δεν διατήρησαν τη στατιστική σημαντικότητά τους στην πολλαπλή λογιστική παλινδρόμηση. Αντίθετα, παράγοντες σημαντικοί για την παθογένεια της νόσου, όπως το κάπνισμα, και για την εκτίμηση της κλινικής εικόνας των αρρώστων, όπως οι FEV1 – PO2 και PCO2, δεν αποδείχθηκε να σχετίζονται με τον κίνδυνο επανεισαγωγών σε νοσοκομείο. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Οι συνήθεις κλινικές και εργαστηριακές μέθοδοι αξιολόγησης της κλινικής κατάστασης των αρρώστων δεν αποτελούν προγνωστικούς παράγοντες για επανεισαγωγή στο νοσοκομείο. Αντίθετα, η αξιολόγηση της σχετιζόμενης με την υγεία ποιότητας ζωής των αρρώστων αποτελεί σημαντικό και αξιόπιστο προγνωστικό δείκτη μελλοντικών παροξύνσεων και πιθανής νοσηλείας σε νοσοκομείο λόγω παρόξυνσης ΧΑΠ.