Ηπατίτιδα Β: Επιδημιολογία - Ανοσοπροφύλαξη

Περίληψη

Η ηπατίτιδα Β αποτελεί μέγιστο πρόβλημα δημόσιας υγείας. Ο πληθυσμός της γης διαιρείται σε περιοχές υψηλής, ενδιάμεσης και χαμηλής ενδημικότητας (χρο- νίως μολυνθέντες > 8%, 2-7 % και < 2% αντίστοιχα). Η χώρα μας ανήκει στις περιοχές ενδιάμεσης ενδημικότητας. Οι τρόποι μετάδοσης του ίου της ΗΒ είναι η παρεντερική, η σεξουαλική, η κάθετος από μητέρα στο παιδί, καθώς και η ενδοοικογενειακή από χρήση μο- λυσμένων αντικειμένων. Μέτρο πρόληψης της νόσου είναι ο εμβολιασμός του πληθυσμού και τούτο διότι δεν υπάρχει ακόμη ικανοποιητική δυνατότητα θεραπευτικής παρέμβασης, οι φορείς στην πλειονότητα είναι ασυμπτωματικοί και μολύνουν άλλα άτομα, η νόσος αν και στην πλειονότητα διαδράμει ασυμπτωματικά ή ήπια, μερικές φορές ακολουθεί κεραυνοβόλο πορεία. Σήμερα διαθέτουμε αποτελεσματικό και ασφαλές εμβόλιο (από γενετικά ανασυνδυασμένο DNA) που χορηγείται σε τρεις δόσεις (0, 1, 6 μήνες). Σύμφωνα με τις συστάσεις του Π.Ο.Υ., ο εμβολιασμός έναντι της νόσου επιβάλλεται να συνεχιστεί στις ομάδες υψηλού κινδύνου λοίμωξης και να εφαρμοστεί ο γενικός εμβολιασμός σε συνδυασμό με τον υποχρεωτικό έλεγχο των εγκύων, ώστε να επιτευχθεί μείωση ιης συχνότητας των νέων HBV λοιμώξεων. Η χώρα μας από το 1998 αποφάσισε την ένταξη του εμβολιασμού κατά της ηπατίτιδας Β στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών και αφορά όλα τα νεογέννητα και τα παιδιά της προεφηβικής ηλικίας