Μόνιμη Κολοστομία: Δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα

Περίληψη

Σκοπός της μελέτης αυτής είναι να ερευνήσει και να δείξει ότι, μετά τη διάγνωση του καρκίνου του παχέος εντέρου, η δημιουργία της μόνιμης κολο- στομίας δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο ασθενής, αλλά ότι καλείται επίσης να αποδεχθεί και να προσαρμοστεί σε ένα πλήθος άλλων προβλημάτων που απειλούν την ψυχοκοινωνική του οντότητα και στην αντιμετώπιση των οποίων μπορεί να βοηθήσει ο νοσηλευτής. Το υλικό της μελέτης αποτέλεσαν πενήντα ασθενείς, και των δύο φύλων, ηλικίας 28-80 ετών που νοσηλεύτηκαν στην Κλινική Παχέος Εντέρου του Νοσοκομείου «Αγιος Σάββας». Η συλλογή των πληροφοριών έγινε με τη διαδικασία της συνέντευξης, της συμπλήρωσης ενός ημιδομημένου ερωτηματολογίου, με την παρατήρηση και τη μελέτη του ιατρικού ιστορικού. Γία τη στατιστική ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν διάφορες στατιστικές δοκιμασίες, όπως: α. το «Τ-TEST», β. η ανάλυση μεταβλητότητας μίας διεύθυνσης, γ. η πολλαπλή εξάρτηση και δ. ο προσδιορισμός του συντελεστή πολλαπλής συσχέπσης. Από τα αποτελέσματα της μελέτης προκύπτει ότι τα προβλήματα των ασθενών δεν αφορούν τόσο την αντιμετώπιση των βιολογικών προβλημάτων που προέκυψαν από τη δημιουργία της μόνιμης κολοστομίας, όσο την αποδοχή της νέας πραγματικότητας και την επανένταξή τους στο κοινωνικό σύνολο. Τα προβλήματα αυτά είναι εντονότερα στους άρρενες ασθενείς που δεν έχουν καμία απασχόληση, είναι άγαμοι ή χήροι, είναι ηλικίας 60-69 ετών. Οσον αφορά το φύλο τα προβλήματα είναι εντονότερα στους άν- δρες από ό,τι στις γυναίκες