Νοσηλευτές και Γιατροί: Συνεργάτες? Απόψεις Παιδιάτρων και Γυναικολόγων

Περίληψη

Σκοπός: Η διερεύνηση των απόψεων παιδιά- τρων-γνναικολόγων για την υπάρχουσα και επιθυμητή συνεργασία τους με το νοσηλευτικό προσωπικό. Βασική παράμετρος της ποιότητας και αποδοτικότητας των ιατρονοσηλευτικών υπηρεσιών είναι η αμοιβαία και ισότιμη συνεργασία των δυο επαγγελμάτων.Υλικό-Μέθοδος: Διανομή ερωτηματολογίων 31 ερωτήσεων σε 13 νοσοκομεία των Αθηνών. Συλλογή 169 απαντημένων από παιδίατρους και γυναικολόγους. Ανάλυση δεδομένων με X2. Αποτελέσματα: Μεταξύ άλλων βρέθηκε ότι το 68,7% των γυναικολόγων θεωρεί ως συνεργάτη το νοσηλευτικό προσωπικό μόνο σε ορισμένα θέματα (ρ=0.00109). Από τους παιδίατρους, το 88% θα ήθελε σχέση ανταλλαγής πληροφοριών (ρ= 0,00624), 65.1% δεν διαβάζει λογοδοσία (ρ= 0,00599), 63,6% δεν δίνουν οδηγίες σε συγκεκριμένο χρόνο της βάρδιας. Το 75,2% του δείγματος δεν δέχεται τις προτάσεις των νοσηλευτών για τη θεραπεία των ασθενών, 42,5% δεν εμπιστεύεται τη νοσηλευτική αξιολόγηση, 40,6% θεωρεί ότι οι πρωτοβουλίες των νοσηλευτών δεν ενθαρρύνονται από τους γιατρούς, 43,7% δεν συνεργάζεται βάσει επαγγελματικής ισότητας. Συμπεράσματα: Οι γιατροί δεν θεωρούν τους νοσηλευτές ισότιμα μέλη μέσα στην υγειονομική ομάδα αλλά υποβαθμίζουν το ρόλο τους σε δευ- τερεύοντα και υποτελή με κυρίαρχο το ρόλο του γιατρού, του οποίου δεν αμφισβητείται η επιστημονική αξία και προσφορά σε οποιαδήποτε βαθμίδα. Αυτή όμως η αντίληψη έχει επίδραση στην ποιότητα των παρεχόμενων ιατρονοσηλευτικών υπηρεσιών