Ποσοτικός και ποιοτικός προσδιορισμός του αναγκαίου νοσηλευτικού δυναμικού της Ελλάδας

Περίληψη

Σκοπός της παρούσας ερευνητικής εργασίας ήταν η αναγνώριση των πραγματικών ποσοτικών και ποιοτικών αναγκών του νοσηλευτικού δυναμικού της χώρας μας. Υλικό - Μέθοδος: Για την εκπόνηση της ερευνάς υιοθετήθηκε η μεθοδολογία Delphi. Η συλλογή των δεδομένων έγινε σε τρεις διαδοχικές φάσεις, με τη συμπλήρωση ερωτηματολογίων από 27 εμπειρογνώμονες, από διαφορετικές υγειονομικές περιφέρειες με εμπειρία στη νοσηλευτική φροντίδα και διοίκηση των μονάδων υγείας. Αποτελέσματα: Απαραίτητος είναι ο κατ' ελάχιστο διπλασιασμός του νοσηλευτικού δυναμικού (7,7 έως 9,1 νοσηλευτές ανά 1.000 κατοίκους). Η αύξηση αφορά κυρίως σε νοσηλευτές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (1,25 έως 1,7 κλίνες ανά ένα νοσηλευτή Π.Ε./Τ.Ε.). Σε επίπεδο Βοηθών νοσηλευτών προτείνεται η ανακατανομή 5.000 περίπου θέσεων από προσωπικό Υ.Ε. σε προσωπικό Δ.Ε. (2 έως 2.55 κλίνες ανά ένα νοσηλευτή Δ.Ε.). Οσον αφορά την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας οι εμπειρογνώμονες, εκτός από τη μεγάλη έλλειψη του νοσηλευτικού προσωπικού θεωρουν ότι περισσότερο σημαντικό είναι το πρόβλημα απουσίας ειδικευμένων νοσηλευτών Κοινοτικής Νοσηλευτικής και επισκεπτών υγείας (11 έως 15,5 ανά 100.000 κατοίκους). Συμπεράσματα: Παρατηρείται έλλειψη νοσηλευτών και υπερφόρτωση αρμοδιοτήτων στο νοσηλευτικό δυναμικό, πράγμα το οποίο επηρεάζει αρνητικά τόσο την ποιότητα της παρεχόμενης νοσηλευτικής προσωπικού η οποία δεν αποτυ- πώνεται στα επίσημα στοιχεία διαθεσιμότητας του προσωπικού. Η κατάσταση αυτή χειροτερεύει με τη διαρροή του νοσηλευτικού προσωπικού η οποία δεν αποτυπώνε- ται στα επίσημα στοιχεία διαθεσιμότητας του προσωπικού. Για την αντιμετώπιση του φαινομένου προτείνεται η θεσμική ρύθμιση του αναγκαίου ποσοτικά και ποιοτικά νοσηλευτικού δυναμικού, με διακριτές νοσηλευτικές αρμοδιότητες σύμφωνα με το επίπεδο εκπαίδευσης. Επιπλέον, προτείνεται η ανάπτυξη ενιαίας εκπαιδευτικής Βάσης και αναγνώρισης της νοσηλευτικής εκπαίδευσης, εξειδίκευσης και εργασίας σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα