Μέθοδοι και διαγνωστικές εφαρμογές της Ιριδολογίας: Ανασκόπηση και κριτική ανάλυση της βιβλιογραφία

Περίληψη

Ως Ιριδοδιάγνωση ορίζεται η μέθοδος ανάλυσης της κατάστασης των ιστών του σώματος, μέσω της παρατήρησης της επιφάνειας της ίριδας. Με τη μέθοδο αυτή αξιολογούνται μορφολογικές ενδείξεις της ίριδας οι οποίες, όπως υποστηρίζεται, αντανακλούν τη Βασική κατάσταση οργάνων, περιοχές κυκλοφορικών διαταραχών ή συσσωρεύσεις τοξινών καθώς και εγγενείς καταστάσεις ή ΒλάΒες. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η κριτική ανασκόπηση της Βιβλιογραφίας για τις εφαρμογές και τις μεθόδους της Ιριδολογίας, με στόχο την αξιολόγηση της εγκυρότητας, αξιοπιστίας και διαγνωστικής αξίας των σχετικών μεθόδων. Επίσης παρουσιάζονται συνοπτικά οι αρχές και μέθοδοι της Ιριδολογίας. Κριτική ανασκόπηση δημοσιευμένων μελετών και επιλεγμένων εγχειριδίων Ιριδολογίας από το 1954 έως το 2001 στην Αγγλική, τη Ρωσική και τη Γερμανική γλώσσα, σύμφωνα με την ποσοτική επιστημονική μεθοδολογία. Παρότι υποστηρίζεται ότι η Ιριδολογία προσδιορίζει τις αιτίες της ασθένειας στο σώμα και καταστάσεις/ανωμα- λίες ιστών που σηματοδοτούν την ύπαρξη ή πιθανή ανάπτυξη παθολογικής κατάστασης, τα μέχρι τώρα στοιχεία δεν είναι επαρκή για την εγκαθίδρυση της μεθόδου αλλά ούτε και για την εξάσκηση επιστημονικής, αμερόληπτης και πληροφορημένης κριτικής. Παρ' άλα αυτά, καθώς η Ιριδοδιάγνωση ενδέχεται να προσελκύει μεγάλο αριθμό ατόμων που αναζητούν μη παρεμβατικές μεθόδους ελέγχου, η επιστημονική προσέγγιση της αξιοπιστίας και εγκυρότητας της Ιριδολογίας όπως και η διεξαγωγή ερευνητικών μελετών για την κατανόηση ή την κριτική αυτής της μεθόδου είναι απαραίτητη. Η Ιριδολογία αποτελεί μια μη παρεμβατική εναλλακτική τεχνική διάγνωσης, με ακόμη ατελές και μη επαρκώς διε- ρευνημένο εμπειρικό υπόβαθρο. Παρ’ όλα αυτά, χρήζει περαιτέρω μελέτης εξαιτίας του μη επεμβατικου και χωρίς παρενέργειες χαρακτήρα της