Διερεύνηση των απόψεων νοσηλευτικού προσωπικού και ασθενών για την πληροφορημένη συναίνεση στις νοσηλευτικές παρεμβάσεις

Περίληψη

Σκοπός: Η διερευνηση και σύγκριση των απόψεων μητέρων ηλιπιωμένων ασθενών, χειρουργικών ασθενών και του αντίστοιχου νοσηλευτικού προσωπικού για την πληροφορη- μένη συναίνεση.
Υλικό - Μέθοδος: Η μελέτη ήταν συγκριτική και το δείγμα ευκολίας περιλάμβανε 678 ασθενείς (251 μητέρες, 275 χειρουργικούς και 152 ηλικιωμένους ασθενείς) και 587 νοσηλευτές (221, 222 και 144), από τα αντίστοιχα τμήματα 27 νοσοκομείων από όλη την Ελλάδα. Το ερωτηματολόγιο αποτελούσαν 6 ερωτήσεις (τύπου Likert, R= 1—5) αξιολόγησης της συχνότητας κατά την οποία ζητήθηκε από τους ασθενείς πληροφορημένη συναίνεση κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων νοσηλευτικών παρεμβάσεων. Αποτελέσματα: Τόσο η άποψη των ασθενών όσο και του νοσηλευτικού προσωπικού για τη συχνότητα κατά την οποία ζητήθηκε πληροφορημένη συναίνεση ήταν σχετικά χαμηλή, με το νοσηλευτικό προσωπικό να πιστεύει ότι το δικαίωμα αυτό προστατεύεται συχνότερα σε σχέση με τους ασθενείς (Μ.Τ.=2,51 - 1,63 αντίστοιχα, ρ<0,001). Οι ηλικιωμένοι ασθενείς (Μ.Τ.=2,04) δήλωσαν ότι τους είχε ζητηθεί συχνότερα (ρ< 0,001) να δώσουν πληροφορημένη συναίνεση σε σχέση με τις μητέρες (Μ.Τ. = 1,58) και τους χειρουργικούς ασθενείς (Μ.Τ. = 1,41). Παρόμοια διαφορά απόψεων παρατηρήθηκε και μεταξύ των μελών του νοσηλευτικού προσωπικού που εργαζόταν στα τμήματα ηλικιωμένων (Μ.Τ.=2,78, ρ<0,001) σε σχέση με τα μαιευτικά (Μ.Τ.=2,59) και τα χειρουργικά τμήματα (Μ.Τ. =2,26). Συμπεράσματα:
Το νοσηλευτικό προσωπικό πρέπει να συνειδητοποιήσει τη σπουδαιότητα της πληροφορημένης συναίνεσης και να την εφαρμόζει με εξατομικευμένο τρόπο για τον κάθε ασθενή