Τεχνολογικός εξοπλισμός: Απόψεις νοσηλευτικού προσωπικού μονάδων εντατικής θεραπείας και χειρουργείων

Περίληψη

Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν ο προσδιορισμός των απόψεων του νοσηλευτικού προσωπικού των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας και των Χειρουργείων σχετικά με τη χρήση του τεχνολογικού εξοπλισμού, τις παραμέτρους της νοσηλείας που επηρεάζονται θετικά ή αρνητικά λόγω της τεχνολογίας και τέλος, τον ρόλο και την επάρκεια της εκπαίδευσης γύρω από τα μηχανήματα. Υλικό - Μέθοδος: Η μελέτη ήταν περιγραφική και η συλλογή των στοιχείων πραγματοποιήθηκε μέσω της συμπλήρωσης ερωτηματολογίου που διανεμήθηκε στο νοσηλευτικό προσωπικό τεσσάρων Μονάδων Εντατικής Θεραπείας και των Χειρουργείων του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πάτρας, μεταξύ 1/1/2003 και 31/3/2003. Διανεμήθηκαν συνολικά 180 ερωτηματολόγια και συλλέχτηκαν 128. Η στατιστική επεξεργασία έγινε με το «SPSS 10.0 for Windows». Αποτελέσματα: Οσον αφορά στις θετικές επιδράσεις, οι νοσηλευτές συμφώνησαν ως προς την αποτελεσματικότητα (76,5%), την ασφάλεια του ασθενούς (76,6%), την ταχύτητα (60,9%) και την άνεση (59%) στη διεκπεραίωση των καθηκόντων τους και την ανανέωση ενδιαφερόντων (47,6%), ήταν αντίθετοι ως προς την αυτονομία (45,4%), ενώ δεν υπήρξε σαφής άποψη ως προς το κόστος της νοσηλείας. Οσον αφορά στις αρνητικές επιδράσεις, οι νοσηλευτές συμφώνησαν ως προς την αύξηση των κινδύνων από ανθρώπινα (43,7%) και μηχανικά σφάλματα (51,5%) και την αύξηση του άγχους (54,7%), ενώ διαφώνησαν ως προς τη δαπάνη του χρόνου που αφιερώνεται στον εξοπλισμό (50,8%). Οι απόψεις του προσωπικού ήταν έντονα αρνητικές όσον αφορά στην επάρκεια της εκπαίδευσης, προπτυχιακής (77,3%), κατά την έναρξη της εργασίας (67,9%) και συνεχιζόμενης (80.4%), και μοιρασμένες ως προς την αυτο- αξιολόγηση της γνώσης των μηχανημάτων. Συμπεράσματα: Οι απόψεις που εκφράζουν οι νοσηλευτές στην παρούσα έρευνα θέτουν μια σαφή διάκριση μεταξύ των θετικών και των αρνητικών επιδράσεων του τεχνολογικού εξοπλισμού και επιβεβαιώνουν την ύπαρξη μιας πολυδιάστατης αντίληψης εκ μέρους τους. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αίσθηση ανεπαρκούς εκπαίδευσης του προσωπικού, από το διάστημα των προπτυχιακών σπουδών μέχρι τη συνεχιζόμενη εκπαίδευση στον χώρο εργασίας