Αποκατάσταση γηριατρικών ασθενών με κατάγματα του ισχίου από οστεοπόρωση

Περίληψη

Η οστεοπόρωση αποτελεί σημαντική νόσο των ηλικιωμένων και αιτία αυξημένης νοσηρότητας και θνητότητας, ιδιαίτερα όταν εμφανίζεται με κάταγμα του ισχίου. Η αποκατάσταση ορίζεται ως η επιστροφή του ασθενούς στην πλήρη φυσική, πνευματική και κοινωνική ικανότητα. Στους γηριατρικούς ασθενείς, η επιτυχία της αποκατάστασης έγκειται στη μείωση ή αναστροφή της λειτουργικής εξασθένησης και της κοινωνικής απομόνωσης του ασθενούς, καθώς και στην καταπολέμηση της εμμένουσας ανικανότητας. Η σχετική με την ηλικία λειτουργική έκπτωση είναι συνε- πακόλουθη άλλων ασθενειών της διαδικασίας της γήρανσης, καθώς και των γεγονότων των σχετικών με την ηλικία τα οποία αλληλεπιδρουν μεταξύ τους. Γενικό, η συστηματική ενεργητική κινητοποίηση προάγει την αποθεραπεία, με στόχο την ανακούφιση από τον πόνο και τη βελτιωμένη κινητικότητα, την προοδευτική αύξηση της δύναμης, της ευκαμψίας, του νευρομυϊκου ελέγχου και της καρδιοαναπνευστικής ικανότητας. Οι πτώσεις των οστεοπορωτικών ασθενών συνεπάγονται απειλή για την υγεία και τη λειτουργική ανεξαρτησία τους, καθώς και για τους οικονομικούς πόρους. Απαιτείται διαρκής προσπάθεια για την πρόληψη και την αποκατάστασή τους. Η συνεχής αξιολόγηση του ασθενούς είναι προϋπόθεση για την ασφαλή χρήση του προγράμματος αποκατάστασης. Το «Σχολείο Οστεοπόρωσης», ως πρόγραμμα αγωγής υγείας, στοχεύει στην υιοθέτηση υγιεινών συμπεριφορών των οστεοπορωτικών ασθενών ως προς τη φυσική δραστηριότητα και τη λειτουργική ικανότητα