Η επάρκεια της αιμοκάθαρσης στην κλινική πράξη

Περίληψη

Ο κύριος στόχος της εξωνεφρικής κάθαρσης είναι η παροχή επαρκούς και ασφαλούς αγωγής, η οποία θα συμβάλει στη διατήρηση του ασθενούς σε καλή φυσική κατάσταση και στην πρόληψη των επιπλοκών που αποδίδονται στο ουραιμικό βιολογικά σύνδρομο. Η παροχή επαρκούς κάθαρσης προϋποθέτει την εφαρμογή δύο συνθηκών. Η πρώτη σχετίζεται με το ποσά της κάθαρσης που χρειάζεται ο κάθε ασθενής και η δεύτερη με το ποσά της κάθαρσης που μπορεί να προσφέρεται στον συγκεκριμένο ασθενή. Η NCDS (Εθνική Μελέτη Συνεργασίας για την Αιμοκάθαρση) καθάρισε άτι η αιμοκάθαρση είναι επαρκής όταν εξασφαλίζονται δύο συνθήκες:
α. Διαιτητική πρωτεϊνική πρόσληψη, μετρούμενη ως ρυθμός πρωτεϊνικού καταβολισμού (PCR), ίση προς 1,1 ±0.3 g/kg/ημέρα και β. Μέση τιμή συγκέντρωσης ουρίας σε σχέση με τον χρόνο (TACurea), ίση ή μικρότερη των 100mg/dl. Η διεξαγωγή της παρούσας βιβλιογραφικής ανασκόπησης προσδοκά κατά κύριο λόγο στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των νοσηλευτών που εργάζονται στον χώρο της εξωνεφρικής κάθαρσης, σε θέματα που άπτονται της καθημερινής κλινικής πρακτικής. Οι πληροφορίες που παρέχονται αποτελούν χρήσιμα εργαλεία και ενθαρρύνουν τον επιστήμονα και επαγγελματία νοσηλευτή για περαιτέρω έρευνα στο πεδίο της επάρκειας της αιμοκάθαρσης