Εκπαίδευση για την πρόληψη και αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης: Ο νοσηλευτικός ρόλος

Περίληψη

Σκοπός αυτού του άρθρου είναι να περιγράφει τον εκπαιδευτικό ρόλο του νοσηλευτή στην πρόληψη και αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης. Η οστεοπόρωση είναι ένα μεταβολικό νόσημα των οστών, που τα τελευταία χρόνια έχει λάβει σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες και στην Ελλάδα δραματικές διαστάσεις. Οι οικονομικές επιπτώσεις αλλά και οι επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής, τόσο των πασχόντων όσο και των οικογενειών τους, είναι τεράστιες. Ερευνητικά δεδομένα φαίνεται να δείχνουν ότι όταν τα άτομα έχουν επαρκή πληροφόρηση, ενεργοποιούνται ταχύτερα στη λήψη μέτρων πρόληψης και θεραπείας. Ωστόσο, τις περισσότερες φορές η πληροφόρηση σχετικά με την οστεοπόρωση είναι μάλλον ανεπαρκής ή και ανύπαρκτη. Οι νοσηλευτές, με την έμφαση στην πρωτογενή δευτερογενή και τριτογενή πρόληψη, είναι σε μοναδική θέση ώστε να αναλάβουν τον ρόλο του εκπαιδευτή. Η οστεοπόρωση έχει χαρακτηριστεί ως παιδιατρική νόσος με γηριατρικές συνέπειες. Επομένως, η ενημέρωση σχετικά με την πρόληψη και την αντιμετώπιση πρέπει να αρχίζει από τη σχολική ηλικία και να καλύπτει όλες τις ηλικιακές ομάδες. Τα εκπαιδευτικά προγράμματα μπορεί να έχουν ατομικό ή ομαδικό προσανατολισμό. Ερευνες σχετικές με την αποτελεσματικότητα των νοσηλευτικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων δείχνουν ότι αυτά αυξάνουν τη γνώση και σε μερικές περιπτώσεις βελτιώνουν τις πεποιθήσεις και τη συμπεριφορά για την και αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης. Η ανάπτυξη του ειδικού κλινικού νοσηλευτή οστεοπόρωσης θα αποτελέσει ένα σημαντικό Βήμα και θα βοηθήσει αποτελεσματικό στην πρόληψη και θεραπευτική αντιμετώπιση της νόσου