Οξυμετρία σφαγιτιδικού βολβού: Τεχνική καθετηριασμού, κλινική σημασία, περιορισμοί

Περίληψη

ΕΙ οξυμετρία του σφαγιτιδικοΰ βολβού είναι σήμερα η πιο διαδεδομένη μέθοδος εκτίμησης της οξυγόνωσης του εγκεφάλου. Είναι μια διαδικασία απλή, γρήγορη, χαμηλού κινδύνου και κόστους και παρέχει τη δυνατότητα συνεχών μετρήσεων. Βασίζεται στη φωτομετρία αντανάκλασης και χρησιμοποιεί έναν ινοοπτικό καθετήρα διπλού αυλού, ο οποίος παρεχει μετρήσεις σχετικές με τον κορεσμό σε οξυγόνο του αίματος στο σφαγιτιδικό Βολβό (Sj02). Τοποθετείται με παρακέντηση της έσω σφαγίπδας και, για την αποφυγή σφαλμάτων, προτείνε- ται ο συχνός ηπαρινισμός και η βαθμονόμηση του καθετήρα. Αν η τιμή του Sj02 είναι μεγαλύτερη από 75%, η προσφορά οξυγόνου υπερβαίνει τις ανάγκες του εγκεφαλικού ιστού, ενώ αν είναι μικρότερη από 55%, υποδηλώνεται εγκεφαλική υποξία. Ενδείξεις εφαρμογής του Sj02 αποτελούν οι κρανιο- εγκεφαλικές κακώσεις, καθώς και ένα σύνολο χειρουργικών επεμβάσεων και παθήσεων του εγκεφάλου. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται για την αποφυγή επιπλοκών και την προστασία από ενδοφλέβιες λοιμώξεις. 0 κυριότερος περιορισμός της μεθόδου είναι ότι δεν παρέχει αξιόπιστο monitoring περιοχι- κών ισχαιμικών διαταραχών. Αν η τιμή του Sj02 μειωθεί κάτω από 55%, εξετάζονται διάφορα πιθανά αίτια αυτής της πτώσης, όπως σφάλματα μέτρησης, κορεσμός του αρτηριακού αίματος σε οξυγόνο, αιμοσφαιρίνη, εγκεφαλική αιματική ροή. Τέλος, για τη ρύθμιση της ενδοκράνιας υπέρτασης, οι θεραπευτικοί χειρισμοί καθορίζονται με Βάση του Sj02. Αν το Sj02 αυξηθεί, εφαρμόζεται υπεραερισμός, ενώ αν μειωθεί χορηγείται μαννιτόλη και βαρβιτουρικά