Κλίμακες Διαλογής Ασθενών στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών: Βιβλιογραφική Ανασκόπηση

Περίληψη

Εισαγωγή: Ο αριθµός των ασθενών που προσέρχονται στα Τµήµατα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) παγκοσµίως αυξάνεται συνεχώς και η τάση αυτή δεν προβλέπεται να αλλάξει στο άµεσο µέλλον. Η διαλογή είναι µία προοδευτικά γνωστική διαδικασία που χρησιµοποιείται για τη διερεύνηση της κρισιµότητας της κατάστασης των ασθενών, την κατανοµή των πόρων του ΤΕΠ, την έναρξη παρεµβάσεων και τη διαχείριση γεγονότων καθώς και τη ροή υπηρεσιών. Σκοπός: H περιγραφή και ανάλυση της έννοιας διαλογής που εφαρµόζεται στο Τµήµα Επειγόντων Περιστατικών και η ανασκόπηση κλιµάκων και συστηµάτων διαλογής ασθενών που χρησιµοποιούνται διεθνώς. Υλικό και Mέθοδος: Πραγµατοποιήθηκε αναζήτηση της βιβλιογραφίας, έντυπης και ηλεκτρονικής σε ελληνικές και διεθνείς βιβλιογραφικές βάσεις. Τα άρθρα που χρησιµοποιήθηκαν στην παρούσα εργασία αφορούσαν στη διαλογή ασθενών στο ΤΕΠ και συγκεκριµένα σε κλίµακες ή συστήµατα διαλογής που χρησιµοποιούνται διεθνώς. ∆εν τέθηκε χρονικός περιορισµός. Χρησιµοποιήθηκαν όσα άρθρα ήταν γραµµένα στην ελληνική και την αγγλική γλώσσα. Αποτελέσµατα: Η διαλογή χρησιµοποιείται για την αναγνώριση απειλητικών για τη ζωή καταστάσεων και την παροχή κατάλληλων παρεµβάσεων και πρώτων βοηθειών. Η κατηγορία ή επίπεδο διαλογής που κατατάσσεται ένας ασθενής καθορίζεται από το πλέον επείγον κλινικό χαρακτηριστικό του. Σε πολλές χώρες, η διαλογή πραγµατοποιείται από ειδικά εκπαιδευµένους διπλωµατούχους νοσηλευτές, οι οποίοι έχουν τις κατάλληλες γνώσεις και δεξιότητες, εξασφαλίζοντας την κατάλληλη κατανοµή των πόρων για την παροχή ιατρικών υπηρεσιών σε έναν ασθενή. Έχουν αναπτυχθεί πολλοί αλγόριθµοι βαθµολόγησης διαλογής. Οι περισσότερες κλίµακες διαλογής είναι πεντάβαθµες. Οι κυριότερες κλίµακες είναι η Αυστραλιανή κλίµακα διαλογής, η κλίµακα επείγουσας κατάστασης και οξύτητας του Καναδά, η κλίµακα διαλογής Μάντσεστερ και ο ∆είκτης Επείγουσας Σοβαρότητας. Συµπεράσµατα: Η διαλογή πρέπει να γίνεται από τους νοσηλευτές. Οι Έλληνες νοσηλευτές πρέπει να αποκτήσουν εξειδικευµένες γνώσεις και δεξιότητες για τη διαλογή και οι φορείς χάραξης πολιτικής για την Υγεία οφείλουν να θεσµοθετήσουν το ρόλο του Νοσηλευτή ∆ιαλογής στο ΤΕΠ