Συγκριτική Προοπτική Μελέτη της Γνωστικής Λειτουργίας των Ηλικιωμένων Ασθενών με Κάταγμα Ισχίου

Περίληψη

Εισαγωγή: Η µειωµένη γνωστική λειτουργία σε ασθενείς µε κάταγµα ισχίου έχει συνδεθεί µε τη µεγάλη ηλικία, το επίπεδο της λειτουργικής κατάστασης που προϋπήρχε καθώς και το ιστορικό κατάθλιψης. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας µελέτης ήταν η διερεύνηση των µεταβολών της γνωστικής κατάστασης των ασθενών που εισάγονται για νοσηλεία µετά από κάταγµα ισχίου και αποκαθίστανται χειρουργικά, καθώς και την ύπαρξη συσχέτισης των µεταβολών αυτών µε κοινωνικοδηµογραφικούς και περιεγχειρητικούς παράγοντες. Υλικό και Μέθοδος: Το δείγµα της µελέτης αποτέλεσαν 30 ασθενείς µε κάταγµα ισχίου που αποκαταστάθηκε χειρουργικά. Για τη διεξαγωγή της µελέτης χρησιµοποιήθηκε ειδικά διαµορφωµένο ερωτηµατολόγιο µε ερωτήσεις που αφορούσαν τη γνωστική κατάσταση των ασθενών και συµπληρώθηκε µέσω προσωπικής συνέντευξης. Για την ανάλυση των δεδοµένων χρησιµοποιήθηκε το στατιστικό πακέτο SPSS ver. 17. Αποτελέσµατα: Το 73,3% (n=22/30) του δείγµατος ήταν γυναίκες. Η µέση ηλικία ήταν τα 79,4 έτη µε σταθερή απόκλιση ± 9,68 έτη. Από τη σύγκριση της συνολικής γνωστικής λειτουργίας πριν και µετά την επέµβαση προέκυψε στατιστικά σηµαντική διαφορά τόσο για το Addenbrooke’s Cognitive Examination – ACE-R όσο και για το Mini-mental state examination (MMSE) µεταξύ των δύο µετρήσεων. Η γνωστική κατάσταση και ειδικά οι ικανότητες µνήµης, λεκτικής ευφράδειας και λόγου βρέθηκαν πιο ευάλωτα σε βλάβες µετά το χειρουργείο. Βρέθηκε στατιστικά σηµαντική συσχέτιση ανάµεσα στη γνωστική κατάσταση και στους κοινωνικοδηµογραφικούς παράγοντες και συγκεκριµένα βρέθηκε ότι οι δοκιµασίες ACER και MMSE εξαρτώνται από την ηλικία και την εκπαίδευση, ενώ η υποδοκιµασία της λεκτικής ευφράδειας εξαρτάται κατά το ένα µέρος της από την ηλικία και κατά το άλλο από την εκπαίδευση.Οι περιεγχειρητικοί παράγοντες δεν φαίνεται να παίζουν στατιστικά κανένα ρόλο στις νοητικές λειτουργίες. Συµπεράσµατα: Η µελέτη επιβεβαιώνει την µείωση της γνωστικής λειτουργίας σε ασθενείς µε κάταγµα ισχίου κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους και υπογραµίζει τη σπουδαιότητα της συστηµατικής εκτίµησης της γνωστικής κατάστασης των ηλικιωµένων ασθενών µε κάταγµα ισχίου από τους νοσηλευτές, έτσι ώστε να παρέχουν την καλύτερη δυνατή φροντίδα