Διαχείριση Δύσκολου Αεραγωγού στους Ενήλικες

Περίληψη

Εισαγωγή: Ο δύσκολος αεραγωγός και οι εναλλακτικοί τρόποι διαχείρισής του είναι καθηµερινή πρόκληση. Οι επιπλοκές του περιλαµβάνουν θανάτους, εγκεφαλικές βλάβες, τραυµατισµούς αεραγωγού και εισρόφηση γαστρικού περιεχοµένου. Σκοπός: Η αναζήτηση των σύγχρονων και ευρύτερα χρησιµοποιούµενων µεθόδων εκτίµησης και διαχείρισης αεραγωγού και µέσων αερισµού σε ασθενείς µε δύσκολο αεραγωγό και η ενηµέρωση των εµπλεκόµενων επαγγελµατιών υγείας. Υλικό και Μέθοδος: Έγινε ενδελεχής ανασκόπηση σε ηλεκτρονικές βάσεις δεδοµένων (Scopus, Heal-link, Pubmed) και οι λέξεις ευρετηρίου που χρησιµοποιήθηκαν για την αναζήτηση ήταν: δύσκολος αεραγωγός, διαχείριση, διασωλήνωση και εξοπλισµός. Ως έντυπη βάση δεδοµένων χρησιµοποιήθηκε η Βιβλιοθήκη Επιστηµών Υγείας των Αθηνών. Ο χρονικός περιορισµός αναζήτησης των άρθρων ήταν: Ιανουάριος 2000 έως ∆εκέµβριος 2011. Αποτελέσµατα: Η πιθανότητα δύσκολης διασωλήνωσης κυµαίνεται στο 1-4%, ενώ εκείνη της αδύνατης διασωλήνωσης στο 0,05-0,03%. Πληροφορίες για συγγενείς, επίκτητες ή τραυµατικές βλάβες, προηγούµενες διασωληνώσεις, µεµονωµένοι προγνωστικοί δείκτες, καθώς και ο συνδυασµός προγνωστικών αξιολογήσεων µε παράγοντες κινδύνου προσφέρουν ενδείξεις για το δύσκολο αεραγωγό. Καλύτερος συνδυασµός βρέθηκε να είναι η ταξινόµηση κατά Mallampati µε την θυρεοειδοπωγωνική απόσταση. Ευρέως αποδεκτός και χρησιµοποιούµενος αλγόριθµος διαχείρισης αεραγωγού είναι αυτός της Αµερικανικής Αναισθησιολογικής Εταιρείας. Βρέθηκαν οι εξής µέθοδοι διαχείρισης δύσκολου αεραγωγού: Η στοµατοτραχειακή διασωλήνωση µε άµεση όραση, η στοµατοτραχειακή διασωλήνωση µε έµµεση όραση, οι τυφλές τεχνικές στοµατοτραχειακής διασωλήνωσης και οι µέθοδοι εναλλακτικού αερισµού. Συµπεράσµατα: Οι υπάρχουσες προγνωστικές δοκιµασίες και αλγόριθµοι αντιµετώπισης του δύσκολου αεραγωγού έχουν σηµαντική αξία και η µελλοντική έρευνα στον ελληνικό πληθυσµό θα συµβάλει στην εφαρµογή τους στην κλινική πρακτική