Η Συμβολή της Σύντομης Ανάπαυσης, κατά τη Διάρκεια της Ημέρας, στο Καρδιαγγειακό Σύστημα

Περίληψη

Εισαγωγή: Ο όρος siesta είναι ισπανικής προέλευσης και δηλώνει την ανάπαυση µικρής χρονικής περιόδου στη διάρκεια της ηµέρας, κυρίως το µεσηµέρι ή νωρίς το απόγευµα. Η µεσηµεριανή ξεκούραση είναι κοινή συνήθεια των λαών της Μεσογείου και της Λατινικής Αµερικής. Η διάρκειά της κυµαίνεται στα 30 λεπτά και εξαρτάται από τη γεωγραφική τοποθεσία της χώρας, την εποχή του έτους, τους δηµογραφικούς παράγοντες (φύλο, ηλικία) και το ιστορικό ασθενειών. ∆ιακρίνεται σε προγραµµατισµένη, έκτακτη-αιφνίδια και συνηθισµένη. Σκοπός: Η αξιολόγηση της συµβολής της σύντοµης ανάπαυσης, κατά τη διάρκεια της ηµέρας, στο καρδιαγγειακό σύστηµα. Υλικό και Mέθοδος: Πραγµατοποιήθηκε βιβλιογραφική ανασκόπηση σχετική µε το θέµα, στις βάσεις δεδοµένων Medline και Google Scholar, από το 1988 µέχρι το 2012. Οι όροι αναζήτησης που χρησιµοποιήθηκαν ήταν οι εξής: «siesta», «midday napping», «daytime sleepiness», «mortality», «coronary heart disease», «cardiovascular diseases» και συνδυασµοί τους. Για την εισαγωγή των άρθρων στην ανασκόπηση τέθηκαν συγκεκριµένα κριτήρια εισαγωγής. Αποτελέσµατα: Ο τελικός αριθµός των άρθρων που συµπεριλήφθηκαν στην ανασκόπηση ήταν 21. Από τα αποτελέσµατα των µελετών φαίνεται πως η µεσηµεριανή ξεκούραση είναι ωφέλιµη για τον εγκέφαλο, αφού βελτιώνει την ικανότητα µάθησης, µνήµης, ευφυΐας και προσφέρει αναζωογόνηση, δίνοντας δύναµη για την επιτυχηµένη ολοκλήρωση των εργασιών της καθηµερινότητας. Όµως, εκτός από τις ευεργετικές επιδράσεις της σε γνωσιακό και µαθησιακό επίπεδο, υπάρχουν δεδοµένα που αφορούν στο καρδιαγγειακό σύστηµα. Αναφέρεται λοιπόν, ότι 30΄ ύπνου ή ανάπαυσης κατά τη διάρκεια της ηµέρας, σχετίζονταν µε µείωση του κινδύνου οξέος µη θανατηφόρου στεφανιαίου επεισοδίου, κατά 21%. Επιπλέον, όσοι ξεκουράζονταν συστηµατικά το µεσηµέρι κινδύνευαν 37% λιγότερο από στεφανιαία νόσο. Αντίθετα, για όσους υπερέβαιναν το ιδανικό όριο µεσηµεριανής ξεκούρασης παρατηρήθηκαν διακυµάνσεις στις τιµές της αρτηριακής πίεσης και του σφυγµού. Παράλληλα, ασθενείς µε ιστορικό καρδιακών νοσηµάτων (π.χ. έµφραγµα µυοκαρδίου) έτειναν να λαµβάνουν περισσότερο µεσηµεριανή ανάπαυση. Έχει παρατηρηθεί ότι σε περιπτώσεις συστηµατικής υπέρβασης του ιδανικού ορίου της µεσηµεριανής ανάπαυσης και εισαγωγής στο γ΄ στάδιο του ύπνου, πραγµατοποιείται ξαφνική αύξηση του καρδιακού ρυθµού. Επίσης, κινητοποιούνται προθροµβωτικοί µηχανισµοί, οι οποίοι ευνοούν την εµφάνιση καρδιαγγειακών επεισοδίων. Συµπεράσµατα: Οι επιπτώσεις της µεσηµεριανής ξεκούρασης στο καρδιαγγειακό σύστηµα µπορεί να είναι θετικές υπό προϋποθέσεις, διαφορετικά ίσως αποβούν αρνητικές. Ωστόσο, η γνώση για το συγκεκριµένο θέµα είναι περιορισµένη και απαιτείται περαιτέρω έρευνα, προκειµένου να προσδιορισθούν ακριβέστερα τα οφέλη και οι κίνδυνοι στο καρδιαγγειακό σύστηµα που συνεπάγονται από τη siesta