Αξιολόγηση της Λειτουργίας των Ιατρείων Πόνου του ΕΣΥ

Περίληψη

Εισαγωγή: Η ανακουφιστική φροντίδα θεωρείται ως η ενεργητική ολοκληρωμένη φροντίδα των ατόμων για την αντιμετώπιση προβλημάτων που σχετίζονται με απειλητική για τη ζωή τους νόσο. Εξαιρετικής σημασίας θεωρούνται ο έλεγχος του πόνου και άλλων συμπτωμάτων, καθώς επίσης και των ψυχολογικών, κοινωνικών και πνευματικών προβλημάτων, με κύριο στόχο την επίτευξη της καλύτερης δυνατής ποιότητας ζωής για τους ασθενείς και την οικογένειά τους. Σκοπός: Η αξιολόγηση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών από τους υπεύθυνους των Ιατρείων Πόνου (Ι.Π.) των νοσοκομείων του ΕΣΥ, στο πλαίσιο του έργου με τίτλο: «Ανάπτυξη προτύπου μοντέλου ποιότητας στην αγωγή υγείας, αυτοφροντίδα και αποκατάσταση ασθενών με νεοπλασίες». Υλικό και Mέθοδος: Πραγματοποιήθηκε απογραφική μελέτη με την αποστολή 61 ηλεκτρονικών εντύπων σε αντίστοιχα Ι.Π. και ανταποκρίθηκαν 47 (ποσοστό ανταπόκρισης 77%) κατά το χρονικό διάστημα Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου 2011. Οι υπεύθυνοι των Ι.Π. αξιολόγησαν την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών με 13 κριτήρια αξιολόγησης βάσει συμπερασμάτων αντίστοιχων ερευνών της ικανοποίησης των ασθενών από τις παρεχόμενες υπηρεσίες στην 5βαθμη κλίμακα Likert. Ο έλεγχος αξιοπιστίας πραγματοποιήθηκε με τη μέθοδο Cronbach και υπολογίσθηκε ο συντελεστής Alpha στην τιμή 0,902. Αποτελέσματα: Η πολύπαραγοντική ανάλυση των 13 κριτηρίων αξιολόγησης της ποιότητας κατέδειξε 3 κύριους παράγοντες: α) υποστήριξη στη φροντίδα, β) ενδυνάμωση ασθενούς και γ) ψυχολογική στήριξη. Βαθμολογήθηκαν με άριστα η ευγένεια (75%), η κατανόηση (71,1%) και οι οδηγίες για τη λήψη φαρμάκων (68,9%), ενώ χαμηλότερο ήταν το ποσοστό για την ψυχολογική στήριξη της οικογένειας (26,7%), την ενδυνάμωση του ασθενή στη διαχείριση των προβλημάτων της σωματικής υγείας (22,2%), την ψυχοκοινωνική υγεία (20%) και τον χρόνο ολοκλήρωσης των διοικητικών διαδικασιών της φροντίδας (20,5%). Οι υπεύθυνοι των Ι.Π. αναγνωρίζουν τη σημαντικότητα και των 8 μεθόδων εργασίας που τους προτάθηκαν, με πιο σημαντικές τις εξής: οι 24 δηλώνουν την αξιολόγηση της ικανοποίησης των ασθενών (57,1%), οι 21 τον καθορισμό στόχων των παρεχόμενων υπηρεσιών (51,2%) και οι 20 την εφαρμογή πιστοποιημένων διαδικασιών (48,8%). Τέλος, διαπιστώθηκε ότι η εφαρμογή πιστοποιημένων διαδικασιών εφαρμόζεται μόνο σ’ ένα Ι.Π. της Περιφέρειας, ενώ αντίθετα στις αστικές περιοχές εφαρμόζεται σε επτά Ι.Π (p≤ 0.05). Συμπεράσματα: Αν και είναι εξαιρετικά σημαντική η προσφορά των Ι.Π. στην παροχή των υπηρεσιών υγείας του Ε.Σ.Υ διαπιστώνεται η ανάγκη για ακόμα μεγαλύτερη διεπιστημονική ολιστική αντιμετώπιση των προβλημάτων των ασθενών στις διαστάσεις της σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής υγείας και η ανάπτυξη δικτύων με υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.