Διερεύνηση Νοσηλευτικού Εργασιακού Κλίματος με Χρήση Δεικτών Ομοιο- και Ετερο-επαγγελματικής Συνεργασίας

Περίληψη

Εισαγωγή: Έχει παρατηρηθεί μειωμένη ικανοποίηση των νοσηλευτών που αποδίδεται στις συνθήκες εργασίας τους. Εν μέρει, αυτό μπορεί να οφείλεται σε προβλήματα επαγγελματικής συνεργασίας. Σκοπός: Διερεύνηση του εργασιακού κλίματος και του επαγγελματικού ρόλου του σύγχρονου Έλληνα νοσηλευτή που εργαζόταν σε νοσοκομεία της Βόρειας Ελλάδας. Ειδικότερα, μελετήθηκαν οι παράμετροι του εργασιακού κλίματος της θεραπευτικής ομάδας, έγιναν συσχετίσεις των παραγόντων αυτών και, τέλος, διερευνήθηκε η επίδραση των δημογραφικών χαρακτηριστικών και των εργασιακών παραμέτρων με το βαθμό ομοιοεπαγγελματικής συνεργασίας. Υλικό-Μέθοδος: Στη μελέτη συμμετείχαν 342 νοσηλευτές και βοηθοί νοσηλευτών (ποσοστό απαντητικότητας 85%). Η συλλογή των δεδομένων έγινε από το Μάιο μέχρι το Νοέμβριο του 2007 μέσω ερωτηματολογίου, το οποίο βασίστηκε στη διεθνή βιβλιογραφία ενώ είχε προηγηθεί πιλοτική του εφαρμογή σε ελληνικό δείγμα. Το ερωτηματολόγιο αποτελείτο από δύο τμήματα. Το πρώτο τμήμα περιελάμβανε δημογραφικά στοιχεία, ενώ το δεύτερο περιείχε ερωτήσεις, οι οποίες σχεδιάστηκαν ώστε να εξερευνηθούν οι σχέσεις με συναδέλφους, η ικανοποίηση από την αντι- μετώπιση των γιατρών και των αντιλήψεων των νοσηλευτών για τη βελτίωση των σχέσεων με τους γιατρούς. Το επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας ορίστηκε ως α=0,05. Αποτελέσματα: Από τη μελέτη των δημογραφικών στοιχείων σε σχέση με τη διερεύνηση των τριών ερευνητικών δεικτών παρατηρήθηκαν τα εξής: Ο δείκτης σχέσεων με συναδέλφους, δηλαδή η ομοιοεπαγγελματική συνεργασία, δε σχετι- ζόταν με τα δημογραφικά χαρακτηριστικά του δείγματος, όπως είναι το φύλο, η οικογενειακή κατάσταση, η ύπαρξη ή όχι παιδιών, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία του δείγματος (75,5%) δήλωσε ικανοποίηση από τις ομοιοεπαγγελματικές σχέσεις. Αντίθετα, οι νοσηλευτές φαίνεται ότι επηρεάζονταν κατά τη συνεργασία τους από το επίπεδο εκπαίδευσής τους. Επίσης, το 72,5% των νοσηλευτών δήλωσαν αρκετά ικανοποιημένοι από τον τρόπο με τον οποίο τους αντιμετώπιζαν οι γιατροί. Τέλος, η κατανομή των απαντήσεων έδειξε ότι οι νοσηλευτές του δείγματος επιθυμούσαν την προπτυχιακή διεπιστημονική εκπαίδευση, καθώς και την εκπαίδευση στην ομαδική εργασία ώστε να υπάρχει γόνιμη συνεργασία με τους γιατρούς κατά την επαγγελματική σταδιοδρομία τους. Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα της παρούσας έρευνας κατέδειξαν ότι η σύγχυση ρόλων και αρμοδιοτήτων, η έλλειψη ισότιμης επικοινωνίας μαζί με την έλλειψη συνεχιζόμενης κατάρτισης μειώνουν δραματικά την ικανοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού υγείας.