Φόρτος Νοσηλευτικής Εργασίας, Διάρκεια Νοσηλείας και Θνησιμότητα Ασθενών μετά από Επέμβαση Αορτοστεφανιαίας Παράκαμψης

Περίληψη

Το υψηλό κόστος νοσηλείας των ασθενών που υποβάλλονται σε επέμβαση αορτοστεφανιαίας παράκαμψης, σε συνδυασμό με την ανάγκη για παροχή ποιοτικής φροντίδας επιβάλλουν την παρακολούθηση του φόρτου νοσηλευτικής εργασίας (ΦΝΕ) και τη συσχέτισή του με αποτελέσματα, όπως η θνησιμότητα και η συνολική διάρκεια νοσηλείας (ΣΔΝ) των ασθενών αυτών. Σκοπός: Έλεγχος της υπόθεσης ότι ο ΦΝΕ κατά τις δύο πρώτες ημέρες νοσηλείας ασθενών που υποβάλλονται σε επέμβαση αορτοστεφανιαίας παράκαμψης μπορεί να προβλέψει τη ΣΔΝ, αλλά και τη θνησιμότητά τους. Υλικό-Μέθοδος: Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 140 ασθενείς, οι οποίοι εισήχθησαν με τυχαία χρονολογική σειρά, από το Νοέμβριο του 2007 μέχρι και το Δεκέμβριο του επόμενου έτους, στην καρδιοχειρουργική Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) ενός γενικού νοσοκομείου της Αττικής, μετά από επέμβαση αορτοστεφανιαίας παράκαμψης. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν δύο εργαλεία: (α) Το Nursing Activities Score (NAS) για τον προσδιορισμό του ΦΝΕ και (β) το λογιστικό EuroSCORE για την εκτίμηση του περιεγχειρητικού κινδύνου. Επιπλέον, χρησιμοποιήθηκε και το έντυπο συλλογής δημογραφικών και κλινικών στοιχείων. Μελετήθηκε η συσχέτιση της ΣΔΝ, αλλά και της θνησιμότητας με το ΦΝΕ, αλλά και με διάφορες άλλες προεγχειρητικές και διεγχειρητικές μεταβλητές. Για τη στατιστική επεξεργασία χρησιμοποιήθηκε το πρόγραμμα Statistical Package for Social Sciences (SPSS) 14.0 και οι μέθοδοι της μονοπαραγοντικής και πολυπαραγοντικής γραμμικής ή λογιστικής παλινδρό- μησης. Ως παρατηρούμενο επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας ορίστηκε το p value ≤0,05. Αποτελέσματα: Η μέση τιμή του NAS (± τυπική απόκλιση) των δύο πρώτων ημερών νοσηλείας στην καρδιοχειρουργική ΜΕΘ ήταν 57,1% (±5), ενώ η μέση ΣΔΝ ανερχόταν σε 11,5 ημέρες (±15). Η ενδονοσοκομειακή θνησιμότητα άγγιξε το 10,7%. Η έκθεση των ασθενών σε υψηλά επίπεδα ΦΝΕ κατά τις δύο πρώτες ημέρες νοσηλείας τους σχετίζεται με στατιστικώς σημαντική αύξηση τόσο της ΣΔΝ τους (p=0,001), όσο και της θνησιμότητάς τους (p<0,001). Επιπλέον, παράμετροι που είχαν θετική συσχέτιση με τη θνησιμότητα των ασθενών ήταν το υψηλό EuroSCORE (p=0,01), αλλά και η παράταση της ΣΔΝ (p=0,05). Συμπεράσματα: Το NAS, ως εργαλείο προσδιορισμού του ΦΝΕ φαίνεται ότι μπορεί να αποτελέσει έναν ανεξάρτητο νοσηλευτικό προγνωστικό δείκτη τόσο της ΣΔΝ, όσο και της ενδονοσοκομειακής θνησιμότητας ασθενών που υποβάλλονται σε επέμβαση αορτοστεφανιαίας παράκαμψης. Η διαφορετική μεθοδολογία εκτίμησης του ΦΝΕ στη διεθνή βιβλιογραφία, η αυξημένη βαρύτητα της κλινικής κατάστασης των ασθενών που νοσηλεύονται σε ΜΕΘ, αλλά και η έλλειψη μελετών που να διερευνούν το ΦΝΕ στον πληθυσμό των καρδιοχειρουργημένων ασθενών υποδεικνύουν την ανάγκη για περαιτέρω μελλοντική έρευνα.