Εφαρμογή ενός ασφαλούς και αποτελεσματικού πρωτοκόλλου χορήγησης ινσουλίνης σε μικτή μονάδα εντατικής θεραπείας

Περίληψη

Σκοπός της εργασίας ήταν η ανάλυση της εμπειρίας της ερευνητικής ομάδας με το πρωτόκολλο συνεχούς ενδοφλέβιας χορήγησης ινσουλίνης (πρωτόκολλο Leuven) για την επίτευξη και διατήρηση της ορθογλυκαιμίας στους ασθενείς της ΜΕΘ. Παράλληλα έγινε αναδρομική συγκριτική ανάλυση με τον προηγούμενο τρόπο διαχείρισης της υπεργλυκαιμίας στη συγκεκριμένη ΜΕΘ. ΥΛΙΚO-ΜEΘΟΔΟΣ Η ΜΕΘ στην οποία εκπονήθηκε η έρευνα είναι μια μικτή (χειρουργική-παθολογική) ΜΕΘ, δυναμικότητας 4 κλινών. Η έρευνα συνέκρινε τις τιμές του σακχάρου αίματος των ασθενών δύο ομάδων. Στην πρώτη ομάδα (ομάδα Α), η οποία αποτελούνταν από 25 ασθενείς, εφαρμόστηκε το πρωτόκολλο Leuven. Για τον έλεγχο ουσιαστικά της αποτελεσματικότητας του πρωτοκόλλου, κρίθηκε σκόπιμο να γίνει συγκριτική αναδρομική ανάλυση με σχεδόν ίδιο αριθμό ασθενών που προηγήθηκε ακριβώς του χρονικού διαστήματος εφαρμογής του πρωτόκολλου Leuven. Η δεύτερη αυτή ομάδα (ομάδα Β) αποτελούνταν από 27 ασθενείς στους οποίους γινόταν κατά περίπτωση ρύθμιση του ΣΑ με συνδιασμό υποδόριας και bolus ενδοφλέβιας χορήγησης ινσουλίνης. Αρχικά έγινε έλεγχος της ομοιογένειας των δύο ομάδων και η στατιστική επεξεργασία των αποτελεσμάτων έγινε με τη χρήση του Fisher’s Exact test, του t-test, του Mann-Whitney U test και του 2- Way Annova. Όλοι οι έλεγχοι πραγματοποιήθηκαν με το στατιστικό πακέτο SPSS 12.0.
ΑΠΟΤΕΛEΣΜΑΤΑ Στην ομάδα Α έγιναν 3404 μετρήσεις ΣΑ και η μέση τιμή ήταν 117±37 mg/dL (median 112) ενώ στη δεύτερη ομάδα έγιναν 1818 μετρήσεις με μέση τιμή ΣΑ 144±48 mg/dL (median 136). Βρέθηκε στατιστικά σημαντική επίδραση της ομάδας στο ποσοστό των μετρήσεων μεταξύ 80–110 mg/dL (ορθογλυκαιμία) για κάθε ασθενή (P=0,024)-ομάδα Α 41,6±11,4% (median=40%) και ομάδα Β 20,6±18,9% (median=16,7%). Τιμές ΣΑ<40 mg/dL (ορισθείσα υπογλυκαιμία) παρατηρήθηκε σε έναν ασθενή της ομάδας Α σε ποσοστό 0,5% και σε δύο ασθενείς της ομάδας Β σε ποσοστό 1% και 0,3% αντίστοιχα. ΣΥΜΠΕΡAΣΜΑΤΑ Η εμπειρία από τη χρήση του πρωτοκόλλου Leuven έδειξε ότι πρόκειται για έναν αποτελεσματικό και ασφαλή οδηγό για την επίτευξη και διατήρηση της ορθογλυκαιμίας. Επιπλέον, απέδειξε την υπεροχή του σε σύγκριση με τον προηγούμενο τρόπο διαχείρησης της υπεργλυκαιμίας στους ασθενείς της ΜΕΘ