Κλίμακες υπολογισμού κινδύνου ανάπτυξης κατακλίσεων ασθενών ΜΕΘ. Σύγκριση εγκυρότητας των κλιμάκων Jackson/Cubbin (revised) και Braden

Περίληψη

Οι κλίμακες υπολογισμού του κινδύνου ανάπτυξης κατακλίσεων αποτελούν χρήσιμο εργαλείο στην επιλογή των προληπτικών μέτρων κατά των κατακλίσεων. ΣΚΟΠΟΣ Η σύγκριση εγκυρότητας των κλιμάκων Jackson/Cubbin (revised) και Braden για τον υπολογισμό κινδύνου ανάπτυξης κατακλίσεων ασθενών μονάδας εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ) γενικού νοσοκομείου. ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ Μελετήθηκαν 71 ασθενείς πολυδύναμης ΜΕΘ, χωρίς διαφοροποίηση στα μέτρα πρόληψης κατακλίσεων, σε διάστημα 1 έτους. Η παρακολούθηση για εμφάνιση κατάκλισης σταδίου ΙΙ ή ανώτερο ήταν καθημερινή, ενώ η αξιολόγηση και καταγραφή των δεδομένων των δύο κλιμάκων γινόταν κάθε τρεις ημέρες. Στη μελέτη χρησιμοποιήθηκαν τα δεδομένα (βαθμολογίες) των δύο κλιμάκων που καταγράφηκαν σε τρεις διαφορετικούς χρόνους: κατά την εισαγωγή (Τ1), 72 ώρες μετά την εισαγωγή (T2) και κατά το χρόνο της παρουσίας της κατάκλισης (Τ3). Η στατιστική ανάλυση περιελάμβανε μέτρηση δεικτών εγκυρότητας και την ανάλυση Receiver Operating Characteristics (ROC). ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Μεταξύ των χρόνων παρατήρησης Τ1, Τ2 και Τ3 στην κάθε κλίμακα ξεχωριστά δεν βρέθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές τόσο για την Braden (Ρ≥0,1) όσο και για την Jackson/Cubbin (Ρ≥0,2). Έτσι, στη σύγκριση των δύο κλιμάκων μεταξύ τους χρησιμοποι- ήθηκαν τα δεδομένα στο χρόνο Τ3, στον οποίο διαπιστώθηκαν τα βέλτιστα αποτελέσματα των χαρακτηριστικών της εγκυρότητάς τους. Βασισμένοι στο διαχωριστικό όριο (cut off point) των δύο κλιμάκων που ανέδειξε η μελέτη (Braden=14, Jackson/Cubbin=34), οι δείκτες για την Braden και την Jackson/Cubbin, αντίστοιχα, ήταν: ευαι- σθησία (Se): 87,5%, 100%, ειδικότητα (Sp): 40,4%, 46,8%, θετική προγνωστική αξία (PPV): 42,9%, 49%, αρνητική προγνωστική αξία (NPV): 86,4%, 100%. Η περιοχή κάτω από την καμπύλη (AUC) για την Braden ήταν 0,633, ενώ για την Jackson/Cubbin ήταν 0,766. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Στη συγκεκριμένη μελέτη βρέθηκε ότι η κλίμακα Jackson/Cubbin παρουσιάζει υπεροχή εγκυρότητας έναντι της Braden. Επομένως, οι νοσηλευτές των ΜΕΘ θα πρέπει να χρησιμοποιούν κλίμακες υπολογισμού κινδύνου κατακλίσεων όπως η Jackson/Cubbin (revised), προσαρμόζοντας τα διαχωριστικά όρια στις δικές τους ομάδες ασθενών. Έτσι, μπορούν να αποδώσουν τη μέγιστη φροντίδα, μειώνοντας παράλληλα την επιβάρυνση τόσο του κόστους όσο και του φόρτου εργασίας