Το νοσηλευτικό θεωρητικό μοντέλο των Roper-Logan-Tierney και η εφαρμογή του στην κλινική πράξη

Περίληψη

Το παρόν άρθρο πραγματεύεται το θεμελιώδη ρόλο των νοσηλευτικών θεωριών στην αποσαφήνιση της επιστημονικής ταυτότητας της νοσηλευτικής επιστήμης και στον προσδιορισμό της νοσηλευτικής σκέψης και πράξης για την επίλυση προβλημάτων που άπτονται του νοσηλευτικού επαγγέλματος. Η πλειοψηφία των νοσηλευτικών θεωριών που προέρχονται από τις ΗΠΑ έχουν υψηλό βαθμό αφαίρεσης, είναι πολύπλοκες και προσαρμοσμένες στις ανάγκες του συστήματος υγείας των ΗΠΑ, καθιστώντας την εφαρμογή τους στην ευρωπαϊκή κλινική νοσηλευτική πραγματικότητα δύσκολη. Επίσης, το βιοϊατρικό θεωρητικό μοντέλο, που ως στόχο έχει τη διάγνωση και θεραπεία βασιζόμενο σε γενικά και αντικειμενικά κριτήρια, δεν εξυπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο τους στόχους της εξατομικευμένης και ολιστικής φροντίδας της νοσηλευτικής επιστήμης. Το θεωρητικό μοντέλο των Roper-Logan-Tierney αποφεύγει την πολυπλοκότητα άλλων νοσηλευτικών θεωριών, είναι διατυπωμένο με σαφήνεια, είναι εναρμονισμένο στους στόχους της νοσηλευτικής επιστήμης και παρέχει ξεκάθαρο πλαίσιο εφαρμογής του στην καθημερινή κλινική πραγματικότητα. Το παρόν άρθρο αναπτύσσει την κεντρική θέση του θεωρητικού μοντέλου των Roper-Logan-Tierney, που περιλαμβάνει τις 12 δραστηριότητες διαβίωσης. Επίσης, προσπαθεί να αναδείξει τη δυνατότητα πρακτικής εφαρμογής αυτού του θεωρητικού μοντέλου παρέχοντας μια σειρά ενδεικτικών ερωτήσεων που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι κλινικοί νοσηλευτές για την εφαρμογή του στην κλινική πράξη. Τέλος, παρατίθενται μια σειρά από σχετικές φόρμες, τις οποίες οι κλινικοί νοσηλευτές μπορούν να δανειστούν και να χρησιμοποιήσουν για την αποτελεσματικότερη χρήση του θεωρητικού μοντέλου