Αντιμετώπιση της ναυτίας, του εμέτου και της αναγούλας στην ανακουφιστική φροντίδα

Περίληψη

Τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί το ενδιαφέρον για τους αρρώστους με προχωρημένη νόσο με ή χωρίς κακοήθεια και εστιάζεται κυρίως στην ανακούφιση ή στη μείωση των συμπτωμάτων της νόσου και της θεραπείας που λαμβάνουν. Οι ασθενείς με προχωρημένη νεοπάασματική νόσο συχνά βιώνουν την αναγούλα, τη ναυτία και τον έμετο ως αποτέλεσμα της νεοπλασματικής νόσου και της θεραπευτικής ή ανακουφιστικής φροντίδας. Η ανακουφιστική φροντίδα υιοθετεί μια σφαιρική και ολιστική προσέγγιση των ασθενών. Η προετοιμασία τους πριν τη χημειοθεραπεία και η εκπαίδευσή τους είναι μείζονος σημασίας για την πάρε- μπόδιση της οξείας, αλλά και της καθυστερημένης εμφάνισης των συμπτωμάτων της ναυτίας, του εμέτου και της αναγούλας, καθώς επίσης και άλλων πρόδρομων συμπτωμάτων. Παρόλα αυτά η προσεκτική αξιολόγηση των συμπτωμάτων που σχετίζονται με τη χημειοθεραπεία είναι απαραίτητη. Οι στρατηγικές για την πρόληψη της πρόδρομης ναυτίας, για παράδειγμα, διαφέρουν σημαντικά από εκείνες που σκοπό έχουν να μειώσουν τη συχνότητα των εμέτων. Η θεραπεία για τη νεο- πλασματική νόσο και των φαινομένων ναυτίας, εμέτων, αναγούλας πρέπει να συσχετίζει φαρμακολογικές και μη φαρμακολογικές προσεγγίσεις, ώστε ανάλογα με την περίπτωση, να έχει κύριο στόχο την προαγωγή ή/και τη διατήρηση της ποιότητας ζωής των αρρώστων.