Η σκέψη και η τέχνη στην εποχή της μελαγχολίας ή το ερώτημα περί του τέλους της ιστορίας

Περίληψη

Η Ιστορία, αν με τον όρο αυτό χαρακτηρίζομε την συνεχή περιπέτεια του Ανθρώπου στην προσπάθεια επέκτασης της εμβέλειάς του προς την Αλήθεια, την αδιάκοπη προσπάθεια εκπόρθησης ή συνδιαλλαγής του με το Αίνιγμα της Ύπαρξης, του Χώρου και του Χρόνου, της Ζωής και του Κόσμου, την περιπέτεια μ' άλλα λόγια της Σκέψης, τότε αυτή η Ιστορία μοιάζει να έχει φτάσει στο τέλος της: Οι «θρησκείες» - όπως αδόκιμα ονομάζουμε σήμερα τις παλαιότερες οντολογίες - ήταν αυτές που εξέφραζαν τον τρόπο θεώρησης του Κόσμου και του Ανθρώπου μέσα σ' αυτόν, ήταν αυτές που αντιπροσώπευαν, περιέγραφαν ή επικαλούντο, το υπαρξιακό πεδίο αναφοράς, σε κάθε ιστορική εποχή, των ανθρώπων και των κοινωνιών του, ήταν αυτές το κάθε φορά στήριγμα και πεδίο αναφοράς του λαού....