Μήπως ανακυκλώνουμε την απαξίωση μας…

Περίληψη

Η ιστορική καταξίωση μιας εποχής δεν περικλείεται, δεν ελέγχεται και δεν αξιοθετείται ούτε με απάξιες μεθόδους «αυτοκρατοριών», που άλλωστε περικλείνουν την αναπότρεπτη κατάρρευσή τους, ούτε με τις τυχοδιωκτικές μεθόδους ομάδων ή συνόλων.
Αυτή περικλείεται αποκλειστικά στο σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και αλληλεγγύης, με καθοδηγητή την ευθύνη γι' αυτήν που μόνο μια σωστή Παιδεία μπορεί να προσφέρει.
Μια Παιδεία όμως κατευθυνόμενη από έθνη με παρελθόν στη δημιουργία αξιών και με στάση ηθικής. Κι αυτή η Παιδεία δεν είναι άλλη από την Παιδεία της «αριστοκρατικής Δημοκρατίας», που για να μην παρεξηγούμαστε, τονίζουμε την αντιδιαστολή μας ανάμεσα στην αριστοκρατία του πνεύματος και την της παγκόσμιας τάξης του πλούτου, της διαπλοκής και της φαυλότητας των ανεπάγγελτων επαγγελματιών της πολιτικής.
Μια Παιδεία κοντολογίς με δικό της Λόγο και ικανή για παρέμβαση, στη δημιουργία της κοινωνικής στάσης της κάθε εποχής.